Ons oog viel op een boekje met de eigenaardige titel: ‘Ossenspier met Suikerbonen’.

Het begint als volgt: ” ’n Vlaams handelaar in boter, kaas en eieren zoekt klandizie bij sympathisanten om tegenwerking van Franskiljonsch en machtiger concurrent het hoofd te kunnen bieden”

Volgens de makers werd het geschreven in een zotte bui gebloemleesd uit materiaal dat werd verzameld voor ernstig wetenschappelijk werk. Het behandeld zowat de eetgewoontes in de brede Vlaamse Beweging. Zoals de auteurs het verwoorden: “Geen truttig sorbetje of liflafje, maar een flinke ossenspier met suikerbonen. Zo vernemen we dat een potje confituur aan het IJzerfront kostelijker was voor een Vlaamse soldaat dan voor een (meestal) Franstalige officier.

Ossenspier (zwezerik) met suikerbonen (prinsessenbonen) stond op de ‘diskaart’ ter gelegenheid van de onthulling van het Rodenbachstanbeeld in ‘Rousselare’ op 22 augustus 1909.

Het boekje (48 pagina’s) werd uitgegeven door het L.P. Boon-documentatiecentrum.