Donald en Tom…

Je moest echt sinds woensdagochtend op een andere planeet leven wilde je niet op één of andere manier iets vernemen over de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Sinds de stembussen ginds sloten is er hier niet één nieuwsbericht op de kijkbuis geweest dat niet als éérste item het verschil in (ongetelde) stemmen tussen Trump en Biden aan de kijker opdrong.

Akkoord dat die verkiezingen nieuws zijn, akkoord dat het spannend was en is, akkoord dat men daarover bericht maar… wat is de meerwaarde van een extra journaal als er niets te melden is, zoals bv donderdagochtend het geval was? Tenslotte – en ik weet dat de regimepers daar anders over denkt – hebben wij als Vlamingen, als Europeanen niet zo veel belang bij wie in dat ‘Witte Huis’ het behang mag kiezen. Als volksnationalisten al helemaal niet.

Waar ons belang wel ligt, is bij hoe we over die verkiezingen werden en worden geïnformeerd. Want u en ik betalen via ons belastinggeld enerzijds (VRT), via de aanschaf van consumptiegoederen anderzijds (de reclame-inkomsten van VTM) voor die informatie. Die zou neutraal moeten zijn maar die is dat niet. Dat is hier al vaker aan bod gekomen en zal later ongetwijfeld nog aan bod komen, maar nu even niet.

Ernstig rekening houdend met het feit dat ‘Sleepy Joe’ in januari de sleutel van het Witte Huis overneemt, ga ik hier niet het proces maken van waar het voor Donald Trump verkeerd liep. Daar zijn anderen – en niet in het minst de openlijke voorstanders van ‘Sleepy Joe’ die we dagelijks op de kijkbuis zien – ongetwijfeld veel beter in dan ik. Ongevraagd maar dik betaald geven ze hun visie, waar ze zich zouden moeten beperken tot de feiten.

Toch heb ik enkele bedenkingen, voor wat ze waard zijn:

Trump had een vrij hoog ‘Jean-Pierre Van Rossem-gehalte’. Een buitenbeentje die tegen de schenen van het systeem stampte. Herinner u dat het Van Rossem was die bij de eedaflegging van Bert (Bibber) II “Leve de republiek, vive la république, vive Lahaut” riep.

Ook Trump trok met de botte bijl naar de politieke arena. Vrij snel na zijn inzweren trok hij de VSA terug uit het ‘klimaatakkoord van Parijs’, kwam hij de Europese NAVO-partners vertellen dat hij niet langer Sinterklaas wilde spelen, hij voerde de verhuis van de Amerikaanse ambassade naar Jerusalem in Israël door (al door eerdere presidenten beloofd maar nooit uitgevoerd!), hij trok de lont uit het Koreaans kruitvat, en intussen bouwde hij aan een betere grensbewaking, de befaamde ‘muur’.

En toen de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) in het voorjaar van 2020 totaal onnuttig bleek in de opsporing en bestrijding van Covid-19, staakte hij prompt de financiering. Een juiste beslissing, maar die wellicht direct door ‘Sleepy Joe’ ongedaan zal worden gemaakt.

Maar gelijk deed hij vaak rare uitspraken en zocht hij de confrontatie met de (leugen-) pers op. En in de Amerikaanse aanpak van Covid-19 liet hij toch wel wat kansen onbenut om te zwijgen. Als hij dan zelf zeer snel genas van een besmetting (het kan, niet iedereen is daarom zwaar ziek!) was de geloofwaardigheid toch niet meer zo overtuigend. Om dan vervolgens het ‘gezicht’ van de eigen gezondheidsdienst publiek te schofferen…

Bij dat al heeft Trump in die vier jaar (en ‘t kunnen er nog altijd meer worden) echter nooit het kiessysteem noch de werking van de democratie in vraag gesteld. Toch verbazend, want de geschiedenis van de presidentsverkiezingen staat toch bol van betwistingen, van achterdocht.

Nu zou je denken dat Trump – die geen dommerik is – dat kiessysteem als eerste zou hebben aangepakt, maar neen, dat deed hij niet. Liet hij ongemoeid waardoor nu dus doden mee kunnen stemmen alsook mensen die nergens geregistreerd staan. Als zelfs wij in Europa bij elke Amerikaanse verkiezingen de stank van corruptie, van vervalsing tot hier ruiken (ongeacht wie corrupt is, ongeacht welke partij het spel vervalst!), wat scheelt er dan aan de neus van de “Amerikaan in bevel”?

Trump liet toe dat het systeem overeind bleef. Hij was dan wel rebel maar niet genoeg rebels (of misschien in de vleugels geknipt door de partij?) om het systeem zelf in vraag te stellen, om aan het systeem zelf te sleutelen.

En dat brengt me bij Tom…

Zoals het er nu naar uit ziet is het Vlaams Belang de snelst groeiende partij in Vlaanderen, in belgistan. Zo men deze trend kan aanhouden zal na de volgende verkiezingen men met Tom Van Grieken akkoorden moeten sluiten.

Het jonge vaderschap geeft hem – zoals elke ouder – de verantwoordelijkheid om de toekomst voor zijn zoon veilig te stellen, leefbaar te houden. Ouderschap is een meerwaarde voor wie verder kijkt dan het individuele geluk en welzijn.

Uit de passage van Trump in de politiek (het moet nog niet over zijn, ’t kan nog verkeren) kunnen we alvast onthouden dat waar het systeem corruptie mogelijk maakt, we het systeem moeten aanpakken.

Ook in belgistan is niet elke stem evenveel waard! Grendels en wetten verhinderen dat Vlaamse stemmen volledig tellen. Bedacht door politici die belgistan ten alle tijden willen redden, nooit in vraag gesteld door politici die mogelijk de kans hadden om die grendels wél af te schaffen.

Het is dan ook vanzelfsprekend dat als het Vlaams Belang van de kiezer de kans krijgt om het huidige systeem in vraag te stellen, ze deze kans met twee handen moet aangrijpen. Zodat vanaf dan elke Vlaamse stem volwaardig telt!

Zodat we in Vlaanderen niet zoals ‘Sleepy Joe’ stemmen van overledenen en onbestaanden nodig hebben om een verandering door te voeren.

Dirk van Onckelen

Voorzitter Seniorenforum Antwerpen