Wat precies de gelijkenis was tussen die generatie socialisten en de popjes uit het gelijknamige BBC-programma, is nooit duidelijk geweest.

Nadat de media uitpakten over de betrokkenheid van Patrick Janssens in het voetbalschandaal, dachten we plots aan die Tubbies van weleer.

“De socialist die voor half miljoen euro valse facturen ondertekende, opmerkelijk, voor een man die ooit de socialistische partij leidde”, blokletterde HLN op 15 januari

De krant doelde natuurlijk op Patrick Janssens, gewezen reclamejongen, gewezen SP.A-partijvoorzitter (1999-2003), oud-burgemeester van Antwerpen en oud-CEO van voetbalclub Genk.  Zoals de MSM uitvoerig berichtte zal Patrick Janssens zich binnenkort voor de rechtbank moeten verantwoorden voor valsheid in geschriften omdat hij valse facturen ondertekende die dienden om trainer Peter Maes – de man die zowat overal opduikt in onfrisse voetbaldossiers – in het zwart uit te betalen.

Patrick Janssens behoorde destijds tot die SP.A-Teletubbies. Zijn grote belofte, dat hij de nachtmerrie zou worden voor het Vlaams Belang, heeft hij ook niet kunnen waarmaken, zelfs niet zien waarmaken.

Teletubbies

Er was een tijd waarin de Teletubbies het mooie weer maakten aan het hoofd van de Vlaamse socialisten. De ‘Teletubbies’, was de naam die aan een groepje socialistische politici uit de vroege jaren 2000, zijnde Patrick Janssens, Frank Vandenbroucke, Johan Vande Lanotte en Steve Stevaert werd gegeven.  Wat precies de gelijkenis met de popjes uit het gelijknamige BBC-programma was, is nooit opgehelderd.

Het clubje gedroeg zich eerder als BV’s uit de showbizz dan als politici.  Ze lieten zich door de beste fotografen fotograferen, reisden het land af om campagne te voeren, deden de beste restaurants aan en kregen erg veel media-aandacht (uiteraard). De Teletubbies werden de hype van het moment, electoraal was de formule van goudwaarde.  Zij golden destijds als mediagenieke vernieuwers, in een periode waarin de SP.A nog sterk stond in Vlaanderen. De rode bomen groeiden zowaar tot in de hemel. Zo trok de Sp.a met Spirit naar de kiezer en overschreed daarmee voor de socialisten belangrijke grens van 20 procent. Meer nog, het kartel behaalde bij de parlementsverkiezingen van 2003 23,5% van stemmen, komende van 15,7% in 1999. Maar dat het kan verkeren, wist Bredero ook al.

Hoe is het hen, zo’n twintig jaar later, vergaan? Of beter, wat blijft er van over?  De verhalen zijn gekend: Stevaert pleegde zelfmoord door in het Albertkanaal te springen, Frank Vandenbroucke, die eerder het bevel gaf om het geld te verbranden, verdween uit de politiek om verder te studeren. Na elf jaar afwezigheid keerde hij 2020 terug naar de politiek om Vivaldi-minister voor Volksgezondheid te worden. Patrick Janssens wordt vervolgd voor het ondertekenen van valse facturen, en Johan Vande Lanotte, alias de Keizer van Oostende, deed recent een poging om Sihame El Kaouakibi te verdedigen.

Steve ‘Robert’ Stevaert, de Opper-Teletubbie

De Limburger Steve ‘Robert’ Stevaert, prominent vrijmetselaar, lid van de werkplaats La Tolèrance van de Grootloge van België, gold als opper-Teletubbie.  Ogenschijnlijk was de Hasseltse cafébaas een charmante man, maar schijn bedriegt. Hij duldde geen in- of tegenspraak. De mindere goden moesten zwijgen of hem de toestemming vragen alvorens hun mond te openen. Sommigen vergleken hem met Berchemenaar Jos Van Eynde (1907-1992), alias de ‘Polderbizon’, die de unitaire BSP/PSB leidde begin de jaren 70’ van vorige eeuw. Ook hij beet iedereen die zich niet schikte naar zijn directieven de neus af.

Stevaert raakte ook bekend omwille van zijn gratis verhaal en voor het pesten van eigenaars van zonevreemde woningen. Zo liet hij, die zichzelf grote principes aanmeette, verschillende panden met de grond gelijk maken met een bulldozer. In 1998 werd hij van burgemeester van Hasselt plots tot viceminister-president van de Vlaamse regering gekatapulteerd en onder meer bevoegd voor Ruimtelijke Ordening. Hij raakte meteen bekend als specialist huizensloper. Daarna werd hij partijvoorzitter en benoemde hij zichzelf tot gouverneur. Een ambt dat hijzelf al vlug opgaf. Bij de verzekeringsmaatschappij Ethias is hij dan ook voorzitter af.

Stevaert pleegde zelfmoord door in het Albertkanaal te springen, dit nadat uitlekte (of ging uitlekken) dat hij voor de rechter moest verschijnen voor een gewelddadige verkrachting van een jonge vrouw, de toenmalige woordvoerster van de Nationale Loterij, die hij had leren kennen tijdens opnames van het VTM- programma ‘Goedele Nu’. Gedurende twee jaar werd het onderzoek in alle discretie gevoerd en werd Steve Stevaert meermaals ondervraagd. Uiteindelijk gaf hij toe dat hij seksuele betrekkingen had gehad met de vrouw, maar volgens hem was dat met haar toestemming gebeurd. Een journalist van een bekend financieel tijdschrift, die via een gunstige wind het dossier had kunnen inkijken, vertrouwde ons toe dat het slachtoffer nochtans ernstige letsels had opgelopen bij deze ‘instemmende’ vrijpartij. Stevaert vertrouwde de speurders ook toe dat hij een afscheidsbrief op zak had, voor het geval de zaak in de openbaarheid zou komen. Deze vorm van chantage heeft niet geholpen.

RVW

Wordt vervolgd