Maar Sterke Jan toch, de Walen moeten van uw liefde (en leningen) niet weten…

Wallonië ervaart de steun die Vlaanderen (Jambon) wil geven als een ‘bewuste’ vernedering

Vlaanderen is bereid Wallonië te helpen bij de wederopbouw na de overstromingen. De aankondiging werd maandag gedaan door Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA). Het is een zeer politieke aankondiging, en nogal verrassend. De uitgestoken hand is ook een klap in het gezicht.

Welke hulp?

Niemand heeft Vlaanderen als regio om iets gevraagd. Er was een verzoek aan de federale regering, van de socialistische staatssecretaris Thomas Dermine. Een verzoek dat wordt gesteund door de Waalse regering, PS, MR en Ecolo. Er wordt gesproken over een speciaal fonds van meer dan een miljard euro, gefinancierd door de federale regering en Wallonië. Een model geïnspireerd door Duitsland, dat met dezelfde ramp te maken had als wij.

Volgens de RTBF is de uitgestoken hand van Vlaanderen naar Wallonië is een kaakslag (La main tendue de la Flandre à la Wallonie est une claque)

Dit idee kon in Vlaanderen op weinig enthousiaste commentaren rekenen,  een afwijzing door de N-VA, maar nog geen duidelijk antwoord van de drie Vlaamse partijen in de federale regering: Open VLD, CD&V en Groen.  In afwachting van de federale regering en minister-president Alexander De Croo, is hier een voorstel voor hulp uit Vlaanderen. Jan Jambon, de minister-president, stelt geen nieuw geldfonds voor, maar een lening aan Wallonië, of een garantie voor een van de leningen.

Manoeuvre

De aankondiging kwam als een verrassing in Namen. Een Waalse minister vertelde dat hij zondag tijd had doorgebracht met Jan Jambon, en dat de Vlaamse minister-president op geen enkel moment over steun had gesproken. Het was dus via de pers dat de Walen dit kleine idee te weten kwamen. Zij hebben het duidelijk niet afgewezen. Zoals ze in diplomatieke taal zeggen, ze zullen het analyseren.

Maar er zijn ernstige twijfels over de vraag of het voorstel werkelijk op solidariteit is gericht. Het is waarschijnlijk meer een kwestie van de N-VA die haar versie geeft van wat Noord-Zuid solidariteit zou moeten zijn. Door een lening of een garantie toe te kennen, gedraagt Vlaanderen zich zoals Duitsland ten opzichte van Griekenland tijdens de eerste schuldencrisis. Of zoals het IMF, het Internationale Monetaire Fonds. Met andere woorden, een vorm van hulp die ver afstaat van het idee van solidariteit binnen eenzelfde land.

Bovendien verbergt de N-VA haar bedoelingen niet. Dit is wat Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, zondag zei. “Als Wallonië een land was, zou het IMF ingrijpen. Het bevindt zich in een slechtere situatie dan Griekenland. Maar Griekenland volgt een programma om deze financiering te verkrijgen. De Walen hebben geen buffer om een ramp op te vangen. Dus hier zijn we weer in de situatie waar ze zeggen: “Geef ons alstublieft geld”. Ik vind dat we mensen in nood moeten helpen. Maar ik wil heel duidelijk zijn, Vlaanderen moet de rol van het IMF spelen. We kunnen een lening verstrekken, we kunnen een garantie geven. Maar deze welvaartsstaat die in leven blijft met 60% van de mensen aan het werk is onmogelijk. Je kunt het niet blijven doen over de ruggen van anderen.

Griekenland en het IMF

Er is niets nieuws onder de zon van de N-VA. Sinds zijn oprichting verdedigt het de idee dat Wallonië van Vlaanderen leeft. Aangezien wij het Griekenland van België zijn, moet Vlaanderen zijn IMF zijn. Maar het doel van het IMF is niet solidariteit, maar financiële stabiliteit om systeemcrises te voorkomen. Solidariteit heeft er weinig mee te maken, het is vooral een tactische manoeuvre.

Om het idee over te brengen dat de N-VA en de Vlaamse regering iets doen voor deze arme Walen voordat de federale regering ingrijpt. Misschien om hun geweten te sussen, misschien om achteraf beter de federale regering te kunnen bekritiseren. Het zal zeer interessant zijn om te zien hoe de CD&V en de Open VLD, die deze lijn in de Vlaamse regering hebben goedgekeurd, op federaal niveau zullen reageren.

In afwachting van een hypothetische federale solidariteit, lijkt dit voor de Walen meer op een klap in het gezicht dan op een handreiking. Als de reactie van de federale regering ook maar enigszins lijkt op die van de Vlaamse regering, zullen de Walen het gelag betalen. Net als de Grieken in 2008 zullen zij de bittere smaak van vernedering ondervinden.

Eigen vertaling van een RTBF-bijdrage