Dit jaar geen boekenbeurs…

Deze “gedichten elfdaagse” van “Salon Toverberg” is slechts een bescheiden poging om de leegte te vullen. 

Salon Toverberg is een initiatief van Seniorenforum Antwerpen.

Meer op fb: Salon-Toverberg (vergeet het – niet)

Aarzel niet, u die van poëzie houdt, ons de door u gekoesterde gedichten toe te zenden. Ons adres: seniorenforumantwerpen@telenet.be

Het eerste gedicht

Ik ben de wind over het water,

ik ben het geruis van de zee,

ik ben een golf in de oceaan.

Ik ben het hert met zeven takken,

ik ben de havik op de rotsen,

ik ben de zalm in de stroom.

Ik ben een meer in de vlakte,

ik ben een bloem op het veld,

ik ben een traan van de zon.

Ik ben de wilde ever,

ik ben de dodende speerpunt.

Ik ben het begin van elk gedicht.

Wie is het licht op de heuvel?

Wie kent de rustplaats van de zon?

Wie is zo oud als de maan?

Wie heeft de sterren geteld?

Wie heeft het vuur in de hoofden ontstoken?

Amergin

uit Inis Fáil (Keltisch-Iers, vóór 7^de eeuw), vertaling: Mon Nys