Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

we gaan u voor een keer niet vervelen met al wat er de voorbije weken in verband met het Chinees virus, de varianten, de (uitgestelde) vaccinaties enzovoort en zo verder, over ons uitgestort werd. Wie onder u nog de goesting of de aandrang hebben om het “nieuws” terzake te volgen, die verdienen alleszins een ereteken.

Iets anders is er dat mijn aandacht trok. Jammer genoeg is dat ook geen “nieuw nieuws”, doch omdat het “incident” dat zich voordeed in Brugge, morgen overal in Vlaanderen zou kunnen opduiken wil ik het met u allen delen.

Waarover gaat het?

Tijdens de Brugse gemeenteraad van maandag 25 januari ontspon zich een discussie tussen burgemeester De fauw en Vlaams Belang-raadslid Stefaan Sintobin. Aanleiding was de aanpak (of het ontbreken daarvan) van de problemen welke illegalen (‘transmigranten’, moeten we zeggen) in Zeebrugge veroorzaken. Een vaak weerkerend thema op de Brugse gemeenteraad.

Volgens de journalist Bart Huysentruyt van “De Krant van West-Vlaanderen” reageeerde De fauw (die, tussen haakjes, naar aanleiding van de dood van de zwarte crimineel George Floyd in de VSA, het nodig achtte om in het Brugse stadhuis een ‘rouwregister’ te leggen) op ’t eind met een ‘kwinkslag’.  ’t Is maar wat je onder ‘kwinkslag’ verstaat. Ik citeer:

“Als je de heer Sintobin beschouwt als een vluchteling die vanuit Izegem naar Brugge gekomen is op illegale wijze, want wij hebben hem niet gevraagd, dan mag hij hier blijven op voorwaarde dat hij zich integreert.

Na drie of vier jaar is hij nog niet geïntigreerd, want Brugge is een warme en solidaire samenleving terwijl de heer Sintobin mensen tegen elkaar opzet en niet akkoord is met een menselijke aanpak van de problematiek van de transmigranten. Wat strijdig is met het DNA van Brugge.

Wie zich niet integreert moet volgens het Vlaams Belang gedwongen gerepatrieerd worden. De staatssecretaris wordt geconfronteerd met landen die hun gevluchte onderdanen niet aanvaarden.

Ik heb even geïnformeerd bij Sintobins vrienden in Izegem en ze wensen hem niet meer terug. We zullen hem noodgedwongen in Brugge moeten laten ronddwalen”.

Al bijgekomen van het lachen? Tranen uit de ogen gewist?

Nu is Stefaan, die ook in het Vlaams Parlement voor het Vlaams Belang zetelt, zowel in de Koepelzaal als tot ver daarbuiten de meest minzame en welopgevoede mens die je maar kan tegenkomen. Minzaam én rechtlijnig, wat perfect samen gaat. De burgemeester kan zich aan een klacht verwachten: wie laatst lacht best lacht, ook met een ‘kwinkslag’.

Akkoord, in de overdrijving zit de karikatuur en dat weet De f(l)auw ook.

Maar het wordt kwetsend als je op de man speelt. Als je een verkozen raadslid, die daar niet zou zitten als er geen mensen waren die voor hem gekozen hadden, gaat vergelijken met een illegaal omdat hij in Brugge kwam wonen. Ik maak me sterk dat velen onder ons al wel eens in hun leven verhuisden, dat is de normaalste zaak van de wereld.

Ik ga me niet uitspreken over “de warme en solidaire samenleving” want ik ken Brugge niet. Wel weet ik dat er jaarlijks ware veldslagen worden uitgevochten tussen voetbalsupporters van Club Brugge en Cercle Brugge.

Als hun ‘harde kernen’ op het kookpunt staan, dan krijg je inderdaad een “warme samenleving”.

“We zullen hem in Brugge moeten laten ronddwalen”.

De “illegaal” mag ronddwalen, mag voor overlast blijven zorgen, winkeldiefstallen plegen, er met iemands fiets vandoor gaan. En erger. Dat is allemaal normaal.

Abnormaal zijn mensen als Stefaan Sintobin en allen die uit dezelfde overtuiging staan waar ze menen te moeten staan: U, wij, ik: het eigen volk.    

Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

ooit schreven we, al vele tekens geleden, dat deze tekens geen poltieke pamfletten mochten zijn, noch worden. Ik moet toegeven dat we dat voornemen niet altijd kunnen of willen waarmaken.  

Zowel niet kunnen – om al te veel herhalingen te vermijden (“ik wil de zaag niet zijn”) – als niet willen omdat wat ons raakt, maar wat ons ook verbindt, al te vaak “politiek geladen” is.

Wij zijn gelijkgezinden, en dat heeft niets te maken met een partijkaart, wél met een gedeelde overtuiging.

’t Is gegaan zoals met de goede voornemens bij ’t begin van een nieuwe jaar…

Eén wens blijft overeind:

blijf gezond, en doe alles om gezond te blijven,!

Namens het provinciaal bestuur van Seniorenforum Antwerpen,

Dirk Van Onckelen, voorzitter