Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

Vandaag is het vijf jaar geleden dat in de luchthaven van Zaventem en in het Brusselse metrostation van Maalbeek islamitische terroristen aanslagen pleegden. Er kwamen bij deze verschillende aanslagen 35 mensen om, 340 anderen werden gewond waaronder tientallen die voor altijd lichamelijk verminkt door het leven gaan. Het aantal onschuldigen die tot vandaag aan deze islamitische aanslagen een trauma overhouden – al wie op 16 maart 2016 in Zaventem aanwezig was, hetzij in beroepsverband, hetzij om te vertrekken op of terugkerend uit vakantie – is ongekend, maar is vele malen hoger. 

Wij schuwen het begrip “islamitisch terrorisme” niet. De aanslagen die voor die noodlottige 16de maart 2016 plaatshadden in Europa, zowel als de aanslagen welke tot heden er moeten worden aan toegevoegd, hebben immers dezelfde bron: “het woord en het voorbeeld van de profeet”. Laten we nooit de beelden vergeten van in de straten van Brussel dansende “jongeren” toen het nieuws van de aanslagen bekend werd. Ze getuigen van een “ongemakkelijke waarheid”: dat een deel van de jonge moslims hun straten, hun pleinen, zelfs hun wijken als een provincie van de Islamitische Staat beschouwen. Mag het dan verbazen dat de opdrachtgevers en medeplichtigen van de aanslagen tot maanden na 16 maart in deze Brusselse wijken konden onderduiken? 

Evengoed zijn er mensen die een woord van dankbaarheid, van erkentelijkheid verdienen: de hulpverleners ter plaatse, de brandweermannen en vrouwen welke in het puin op zoek gingen naar overlevenden en overledenen, de politie en de soldaten die hielpen waar ze konden, de dokters en zorgverstrekkers in de ziekenhuizen waar de gewonden toekwamen. 

Vandaag zijn we vijf jaar later. 

Er zitten enkele verdachten in een cel. Er is een gerechtelijk proces aangekondigd.. 

Er vonden nieuwe aanslagen plaats… In Straatsburg, Parijs, Nice… in Londen… in Berlijn… Uitgevoerd door een zogenaamde “eenzame wolf”, in de regimepers voortdurend “een verwarde dader” genoemd. Dat enig speurwerk al snel verbanden bovenspit en er nog altijd een netwerk van islamitische terroristen in Europa, in Brussel en in Vlaanderen aanwezig is, dat zal de regimepers niet bevestigen. 

Toegegeven: regelmatig worden er mogelijke toekomstige daders opgemerkt en kan men aanslagen verijdelen, maar dat is enkel te danken aan de inzet van gemotiveerde speurders die – wars van elke politieke berekening – in stilte hun goede werk doen. Naar deze onbekenden gaat vandaag zeker ook onze dank. 

“Politieke berekening”: het hoge woord is gevallen. 

We kunnen alleen met misselijkmakende verbazing kijken naar de politiek reactie op de aanslagen! Al was er direct wel het medeleven met de slachtoffers en met de nabestaanden van de overledenen, al spoedig kwam het dogma “dit heeft niets met islam te maken” op de voorgrond. Dat de daders en hun handlangers teruggekeerd waren uit Syrië, moordenaars waren in dienst van Islamitische Staat, moest snel vergeten worden en bedolven onder een bloementapijt en smeltend kaarsvet, waarbij politici zich verdrongen om naast elke moslim, elke moslima die een bloem kwam leggen of een kaars branden zelf in beeld te komen.

Talrijk de ontmoetingen tussen imams en ministers, de bezoeken van politici aan een moskee, het aanschuiven aan de halaltafel tijdens de ramadan. Politici van alle systeempartijen, zonder uitzondering!  

Als er morgen – en moge de speurders, God of het lot dit verhoeden – een tweede Zaventem of Maalbeek zou plaatsvinden, dan zal dat zijn omdat in dit land, en bij uitbreiding in West-Europa, de systeempartijen knielden voor koran en kalifaat. En het terughalen van Syriëstrijders is van die knieval slechts één bewijs, de radicalisering van elke nieuwe generatie islamieten een andere. Men wéét dat maar men weigert het tij te doen keren. 

Neen, we roepen de individuele moslim of moslima niet uit tot volksvijand nummer één, dat men ons niet verwijt een ander mens te haten of erger.

Evenmin zijn we blind voor het feit dat er nog altijd méér moslims omkomen door islamitische terreur dan wie anders ook.

Maar het is de hoogste tijd dat we als samenleving, wetende dat we niet kunnen rekenen op de systeempartijen en hun regimepers, elke verdere islamisering van Vlaanderen, van West-Europa, een halt moeten toeroepen. 

Niet met geweld, niet met graffiti op gebouwen, niet om ter vuilst gebekt op de sociale media… maar met de onwankelbare fierheid en durf Vlaming en Europeaan te zijn en onze cultuur, onze beschaving, dat wat ons maakt tot wat we zijn, altijd uit te dragen. 

Zoals de mensen van Voorpost welke de moed hadden om op de Markt van Mechelen een spandoek te ontrollen met de boodschap “Stop islamisering”. Ze moeten zich deze maand daarvoor verantwoorden voor de rechtbank!

Ook “Schild & Vrienden” komt eerstdaags ook voor de rechter, op basis van  bespottelijke beschuldigingen zoals “het vormen van een privémilitie”.

Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

wij laten onze mensen niet in de steek! Er loopt de actie “75 rozen” van uw Seniorenforum Antwerpen (75 rozen voor op het graf van Dr. Borms, op 12 april 1946 te Elsene gefusilleerd).

De volledige opbrengst  gaat naar de boetefondsen van Voorpost en Schild & Vrienden. Velen gaven al, waarvoor onze warme dank!

U kan tot 12 april uw vrijwillige bijdrage storten op het rekeningnummer van

Seniorenforum Antwerpen: BE42 3631 7263 2354

met vermelding van “75 rozen”.

Intussen: blijf gezond, en doe alles om gezond te blijven. 

Namens het provinciaal bestuur van Seniorenforum Antwerpen,

Dirk van Onckelen, voorzitter.