“Wat zou de wereld zonder Marc Reynebeau zijn…? “
Het is een prangende vraag die mij al geruime tijd bezighoudt maar waarop ik nog geen afdoend antwoord heb kunnen formuleren… Vandaag liet hij zich weer eens van z’n beste kant zien in z’n wekelijkse DS column met de enigmatische titel ‘Ooit had de begeerte hem aangeraakt’. De Gepensioneerde Duider liet z’n licht schijnen over de problemen die de, electoraal razendsnel aan relevantie verliezende Vlaamse sociaal-democraten én niet te vergeten, vooral hun blitse voorman hebben met het zichzelf profileren en heroriënteren. Reynebeau kon het daarbij niet laten om even flink Mark Elchardus de oren te wassen want de lectuur van diens nieuwste boek ‘Reset’ lag Marc blijkbaar zwaar op de maag. En om dit te verteren greep deze intellectueel naar één van de meest beproefde ‘argumenten’ van dezelfde tanende linkerzijde, zijnde de reductio ad Hitlerum. Lees en geniet : “Tegelijk dropte Mark Elchardus, ooit gedoodverfd partijideoloog, een bommetje met zijn boek Reset. Wat hem ¬motiveert in zijn pleidooi voor een nieuwe invulling van de sociaaldemocratie herinnert bij momenten aan de twijfels in de jaren 30 van Hendrik De Man, toen ook huisideoloog en later partijleider, tot hij de partij in 1940 ¬opdoekte en voor de collaboratie koos….” De Man- Elchardus: één pot nat… Gelukkig is er nog een historicus als Reynebeau die ons waarschuwt voor het mogelijke deviationisme van prof. em. Elchardus…
Maar hiermee is hij nog niet klaar met Elchardus, want die pleit volgens hem – O ! Ongeziene Gruwel – voor “ de primauteit van een volkswil en volkssoevereiniteit, ook als die zich tonen in een emotionele afwijzing van multiculturaliteit.” Het verbaast me dat De Standaard, verwijzend naar deze column, niet over de eerste pagina in vet blokletterde “ELCHARDUS ONTMASKERD !!!!”
En alsof dit nog niet volstaat, raast de moreel hoogverheven pennenridder nog even door: “Elchardus is vaag in wat hij het volk noemt. Hij lijnt het niet sociaaleconomisch af, als klasse, maar cultureel en zelfs identitair, waardoor hij de context van de natiestaat kiest en zo belandt in een Vlaams nationalisme…” Onvergefelijk natuurlijk dat een socioloog met een nét iets indrukwekkendere academische pedigree dan Reynebeau afstapt van het marxistisch geïnspireerde klasse-denken en zich nu focust op identiteit…. Na de oprispingen van zure Zinzen een paar dagen geleden, was het blijkbaar aan Reynebeau voor het volgende rondje ‘Elchardus-bashen’. Het mag voor velen, ondanks de verheldering die Reynebeau bracht, helemaal niet duidelijk zijn welke ideologische positie Elchardus momenteel inneemt maar gelukkig zijn er nog Zinzen & Reynebeau, de -schijnbaar onvermoeibare – Statler en Waldorf van de mainstream-media….