Altijd maar meer EU

In haar ‘State of the Union-toespraak’ op woensdag 14 september jl.  gaf de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, haar steun aan een constitutionele conventie om de verdragen van de Europese Unie te hervormen.

De Europarlementariërs in de Commissie constitutionele zaken uitten hun wens voor een grondige hervorming van de EU-verdragen in een verslag dat op woensdag 25 oktober werd goedgekeurd met 19 stemmen voor, zes tegen en één onthouding. Hun hervormingen omvatten het nog meer afknabbelen van nationale soevereiniteit met een voorstel dat een reeks nationale veto’s zou schrappen en de Europese Commissie meer openlijk politiek zou maken.

Deze Eurofielen, die geloven dat als de EU niet erg goed werkt dat komt omdat sommige staten nog steeds voorrang geven aan hun soevereiniteit, willen meer Europa. De Europese Commissie zou worden omgedoopt tot de ‘Europese Uitvoerende Macht’ en haar voorzitter zou worden benoemd door het Parlement en goedgekeurd door de Europese Raad, d.w.z. de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten. De leden van de uitvoerende macht zouden door de voorzitter worden gekozen op basis van zijn of haar politieke voorkeuren, nog een maatregel die bedoeld is om het uitvoerende orgaan van de EU te politiseren.

Bovendien zou het recht van wetgevingsinitiatief niet langer voorbehouden zijn aan de Commissie alleen, aangezien het Parlement een eigen recht van wetgevingsinitiatief zou krijgen.

Andere voorstellen in het verslag zijn erop gericht om de bevoegdheden van de EU op bepaalde gebieden uit te breiden. Europarlementariërs stellen bijvoorbeeld voor om het milieu en biodiversiteit onder de exclusieve bevoegdheid van de Unie te laten vallen, terwijl volksgezondheid, civiele bescherming, industrie en onderwijs volgens hen een gedeelde bevoegdheid van de EU en de lidstaten zou moeten zijn.

De bevoegdheden van de EU op het gebied van buitenlandse zaken, externe veiligheid en defensie en grensoverschrijdende infrastructuur zouden ook aanzienlijk worden uitgebreid.

De EU-verdragen dateren pas van de ratificatie van het Verdrag van Lissabon in 2009, dat werd aangenomen tegen de wil van een aantal Europese landen, waaronder Frankrijk, dat in 2005 tegenstemde. De volgende Europese verkiezingen zijn een kans om een einde te maken aan deze federalistische waanzin.

Stem ze weg !

RVW