Brussel toonde zich internationaal opnieuw van haar minst fraaie kant. De burgemeesters van de Brussels baronieën deden zowat alles om de NatCon-conferentie te verbieden. Wat volgde was een internationale blamage, maar vooral ook een roodgloeiende waarschuwing over hoe het gesteld is met de burgerlijke rechten en vrijheden in dit land.

“Full stop,” zo tweette premier De Croo na afloop van de gebeurtenissen in Sint-Joost-Ten-Node. De reactie van de premier kwam rijkelijk te laat. De wereldpers pikte enkele uren voordien het verhaal op hoe in de hoofdstad van de Europese Unie burgemeester Emir Kir zijn de politie afstuurde op een vreedzame, rechtse conferentie. De Croo’s poging om de meubelen te redden doet echter wenkbrauwen fronsen. De NatCon-conferentie zag zich immers genoodzaakt om uit te wijken naar Sint-Joost-Ten-Node nadat eerder mede-liberaal Vincent De Wolf de conferentie brutaal wandelen stuurde uit de baronie van Etterbeek. De Wolf roemde zich er zelfs op het Sofitel “gewaarschuwd” te hebben. Lees: afgedreigd.  Uiteindelijk trok NatCon aan het langste eind. De Raad van State gaf hen over de gehele lijn gelijk. Kir stofeerde zijn besluit immers met politieke redenen, waaronder het conservatieve en vermeend eurosceptische karakter van de conferentie, dit in het hart van de Europese Unie.  

Het Belgische regime is met de stunt van Emir Kir niet aan haar proefstuk toe. Het Vlaams Belang, maar ook rechtse studentenverenigingen, moesten helaas al hetzelfde lot ondergaan. Het scenario is steeds hetzelfde: enkele obscure – veelal gesubsidieerde – extreemlinkse organisaties uiten bedreigingen tegen een rechts evenement, waarop de burgemeester of rector prompt beslist dat de openbare orde in gevaar is en de veiligheid niet langer garant staat. Vervolgens moeten de organisatoren naar de Raad van State te trekken, die dit onrecht rechttrekt.

Deze maffiapraktijken horen niet thuis in een democratie. Het Vlaams Belang is de enigste partij die deze aanval op onze normen en waarden, op onze rechten en vrijheden effectief wil beantwoorden met concrete maatregelen. Voor het Vlaams Belang is democratie een georganiseerd meningsverschil. De vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vereniging zijn de smeerolie van de democratie. Burgers moeten zonder angst voor censuur van gedachten kunnen wisselen en bijeenkomen. Kennelijk delen tal van Franstalige politici deze visie op democratie niet. Politici zoals De Wolf, Kir, of Zakia Khattabi benaderen democratie eerder op de woke-wijze, waarbij een ander geluid meteen gecriminaliseerd wordt.

De internationale blaam die België trof – tot zelfs een reactie van de Britse premier Sunak toe – zorgde ervoor dat de ganse wereld was getuige was van de precaire toestand van de vrijheid van meningsuiting in dit land. Wat de Vlamingen al tientallen jaren te beurt valt, krijgt nu eindelijk wereldwijde weerklank.  De kritiek van De Croo en Verhofstadt op de rule of law in onder meer Hongarije valt bij deze volledig in het niet.

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid