Tijdens de Commissie Buitenlands Beleid in het Vlaams Parlement deed Vlaams minister-president Matthias Diependaele (N-VA) de wenkbrauwen fronsen met een bizar en misplaatst antwoord op een vraag van Vlaams Parlementslid Frédéric Erens (Vlaams Belang) over de Fayatbeurzen. In zijn antwoord vergeleek Diependaele Vlaams-nationalistisch studentenactivisme met hedendaags klimaat- en Palestina-activisme aan buitenlandse universiteiten op kosten van de Vlaamse belastingbetaler.

De Fayatbeurzen ondersteunen Vlaamse studenten die een tweede master volgen aan buitenlandse topinstellingen. In haar tussenkomst stelde Groen-parlementslid Nadia Naji een vraag over de gevolgen van een nieuwe proclamatie van president Donald Trump, die buitenlandse studenten aan Harvard weert op basis van politiek activisme. In reactie daarop stelde Erens dat Vlaamse studenten in het buitenland geen activistische rol horen te spelen rond internationale kwesties als Palestina of klimaat. “Een student moet eerst en vooral een student zijn, en geen activist”, verklaarde het Parlementslid.

Erens waarschuwde voor een veralgemening van het particularisme. “Het gaat hier om uitzonderlijke gevallen die Amerikaanse wetgeving beïnvloeden. Door de vraag te stellen veralgemeent men hier het particularisme, namelijk het stellen van particuliere belangen boven algemene belangen.” Het Parlementslid herinnerde de minister-president aan het feit dat buitenlandse studenten zich dienen te schikken naar de normen en waarden van het gastland. “Als men zich houdt aan de normen en waarden van het land waar ze studeren heeft men geen problemen. Als men ergens gaat om te studeren is het niet de bedoeling om daar het conflict van het buitenland binnen te brengen in het binnenland.”

Misplaatste parallel met Vlaamse Beweging

In zijn antwoord haalde Diependaele hard uit naar Erens en plaatste de Vlaamse Studentenstrijd op gelijke voet met progressief activisme aan buitenlandse universiteiten. “Een paar van de grootste steunpilaren van het Vlaams-nationalisme waren studentactivisten. Belangrijke stappen voor de Vlaamse zaak kwamen uit het studentenactivisme. Leer uw geschiedenis voor u zulke uitspraken doet”, sneerde hij.

Met die uitspraak plaatste hij nationalistische strijdfiguren uit het verleden op gelijke hoogte met hedendaagse progressieve activisten die op kosten van de Vlaamse belastingbetaler aan Harvard ideologische kruistochten voeren. Een vergelijking die bij velen op onbegrip stuit. Door woke-activisme aan buitenlandse universiteiten gelijk te stellen aan de Vlaamse Studentenstrijd, lijkt Diependaele de essentie van zijn eigen ideologische traditie vergeten te zijn.