Het Europees Parlement ziet zichzelf graag als de moreel verheven behoeders van onze democratische waarden, onze democratische rechtstaat. Maar wat brengen ze er eigenlijk zelf van terecht in dat Europees Parlement?

In een democratie ligt de macht bij burgers. Zij verkiezen soeverein hun volksvertegenwoordigers. Zij spreken in hun naam en zijn er om hun belangen te verdedigen. In een democratie is macht ook verdeeld om machtsmisbruik van een tijdelijke meerderheid te voorkomen. Daarom is er een scheiding der machten tussen de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht. Ook in het parlement is macht verdeeld tussen meerderheid en oppositie. Uiteraard wordt er bij meerderheid besloten, maar de oppositie is net zo belangrijk als de meerderheid zelf. Omdat elke burger vertegenwoordigd wordt en elke stem telt, maar ook omdat macht gecontroleerd moet worden. Want anders wordt de deur opengezet naar machtsmisbruik en uiteindelijk dictatuur.

Een parlement is eigendom van de burgergemeenschap die het vertegenwoordigt, en niet van een meerderheid in dat parlement. Die meerderheid kan de oppositie haar spreektijd niet afnemen bijvoorbeeld. De oppositie heeft net zoals de meerderheid recht op vertegenwoordiging in de commissies, het Bureau en andere bestuursorganen van het parlement. Dat is zo in elke democratie ter wereld, zèlfs in België. Om de posities in die bestuursorganen toe te wijzen, wordt daarbij traditioneel de Dhondt-berekeningsmethode gehanteerd. Daardoor krijgen fracties propotioneel een vertegenwoordiging. Daardoor worden alle burgers vertegenwoordigd en daardoor kan de oppositie haar controlerende rol vervullen.  

Maar niets van dat alles in het Europees Parlement! Daar werden de 18.364.936 kiezers van de fractie Patriotten voor Europa, de derde fractie van het Europees Parlement waartoe ook het Vlaams Belang behoort, systematisch onze legitieme positie in de parlementaire organen afgenomen. Vorige week gebeurde dat al voor het Bureau van het parlement, deze week gebeurt dat in de commissies. De brutale machtsgreep in de LIBE-commissie in het bijzonder maakt de hypocrisie van het Europees Parlement pijnlijk duidelijk. Deze commissie waakt namelijk specifiek over de democratische rechtstaat. Maar respect voor de wil van de kiezer is hen te veel gevraagd. Onze Nederlandse collega met een uitmuntende expertise voor de LIBE-commissie Marieke Ehlers (PVV) werd brutaal weggestemd als eerste ondervoorzitter. Een socialist pikte haar positie in. De andere fracties, incluis de communistische fractie waartoe Ilaria Salis behoort, een lid van de ANTIFA-bende die met hamers (!) politieke tegenstanders in het ziekenhuis klopte, kregen wel hun legitieme vertegenwoordiging. Dit alles met de bereidwillige steun van het zogenaamde centrum van liberalen en christendemocraten.

Ze hebben hier in het Europees Parlement de mond vol om anderen de les te spellen, maar zelf hebben ze niet het minste respect voor de democratische vertegenwoordiging. Nog geestiger is dat ze een “genderbalans-regel’ ingevoerd hebben. In het bestuur van een commissie moeten er volgens deze regel evenveel vrouwen als mannen zitten. De overige 116 ‘genders’ worden voor de gelegenheid vergeten, maar dit geheel ter zijde. Onze vrouwelijke kandidaat Kinga Gal van het Hongaarse Fidesz werd in de AFET-commissie (Buitenlandse Zaken) weggestemd… ten voordele van een man! Plots was de genderbalans niet meer belangrijk genoeg. Het toont de totale hypocrisie en het volstrekt moreel failliet aan van heel dit Europees Parlement. Ze delegitimeren zichzelf als een parlement waar men het blijkbaar enkel eens mag zijn met de Eurofanatici. Ze degraderen zichzelf tot een schijnparlement dat de burgers vooral de illusie moet geven dat de Europese Unie democratisch bestuurd wordt. In werkelijkheid willen ze enkel volksvertegenwoordigers die niet hun volk vertegenwoordigen, maar enthousiast applaudisseren en strak in het gelid springen voor de wensen van de EU-bureaucraten. Ze willen een democratie waarin men de vrijheid heeft zijn mening te zeggen… zolang men het met hen eens is. Ze willen een democratie waarbij burgers vertegenwoordigd zijn… zolang ze gehoorzaam instemmen.

Dat soort democratie kennen we van een duister verleden. De Duitse Democratische Republiek (DDR) kende verkiezingen, een parlement en zelfs meerdere partijen. Maar allen moesten wel in de pas lopen van de communistische partij. Een grote show die de illusie moest opwekken dat het volk de communistische doctrine steunde. In werkelijkheid moest dat regime muren en prikkeldraad gebruiken om de burgers ervan te weerhouden uit die openluchtgevangenis te vluchten. Ze hadden ze met de Stasi een ongezien controlesysteem nodig om burgers te bespieden en in de gevangenis te gooien als ze iets verkeerd zegden of dachten. Ook de EU wil een parlement waarin enkel ja-knikkers en regimeknechten zetelen. Ook de EU wil onze chats controleren en ons bespieden of we niets verkeerd zeggen op sociale media. Ook de EU wil mensen met andere meningen in de gevangenis gooien.  

Deze EU is leugenachtig, hypocriet en helemaal aan het ontsporen. Deze EU is een EUSSR geworden waar we nooit voor getekend hebben. Maar hoe machtig het regime ook lijkt, net zoals de communistische regimes zijn ze niet bestand tegen de wil van het volk om vrij te zijn. Hun intimidaties en machtsmisbruik zijn niet bestand tegen de vrije gedachten en het vrije woord. Dat is ook wat wij de volgende jaren zullen doen. Vlaams Belang was de grootste partij in Vlaanderen voor de Europese verkiezingen. Wij spreken namens meer dan een miljoen Vlamingen. Met elke stem die we toevertrouwd kregen zullen we de belangen van de Vlamingen verdedigen. Want elke stem telt en is het waard gehoord te worden.

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid