De Vlaamse nationalistische politicus Filip Dewinter is de bekendste rechtse politicus van België. Met 40 jaar dienst is hij het langstzittende parlementslid van België en stond hij aan de wieg van de oppositiepolitiek. Dewinter heeft alles meegemaakt, van aanslagen op zijn leven en zijn huis tot agressie van linkse globalisten en islamitische extremisten. Desondanks is hij nooit afgeweken van zijn principes op het gebied van migratie en patriottisme. “De West-Europese beschaving zoals wij die kennen, zal ophouden te bestaan. Dat is ons lot”, aldus Dewinter.

Lees ookGesponsordCombiticket Store Baelt en Oresundbrug

Lees ookInterviewsHuizenfraude bij statushouders? Ambtenaar doet boekje open over dubbele woningen

“Er zal een dag komen waarop we veel meer radicale extremisten en terroristen uit Europa zullen zien komen vanwege een gebrek aan besluitvaardigheid, pogingen om politiek correct te zijn of de veronderstelling dat zij het Midden-Oosten of de islam veel beter kennen dan wij. Dat is pure onwetendheid”, provocerende en voorspellende woorden die niet door Dewinter of een van zijn rechtse Europese collega’s zijn uitgesproken, maar door de minister van Buitenlandse Zaken van de VAE, sjeik Abdullah Bin Zayed, tijdens een conferentie in 2017.

In de VAE en andere Golfstaten wordt een heel andere benadering van migratie gehanteerd. Migranten zijn alleen welkom als ze een geldig arbeidscontract hebben; zodra ze hun baan verliezen en geen financiële middelen meer hebben, krijgen ze een bevel om het land te verlaten. Illegaal de grens oversteken leidt tot zware straffen, waaronder gevangenisstraf, boetes en mogelijke uitzetting: een pragmatische en rechtlijnige aanpak.

Deze ongecontroleerde migratie naar Europa en de gevolgen daarvan zijn precies wat Dewinter al bijna vier decennia op de agenda probeert te zetten. Hij is medeoprichter van Vlaams Belang. Een partij die niet schroomde om de vinger op de zere plek van de samenleving te leggen als het gaat om massale migratie en de sociale en culturele problemen die daarmee gepaard gaan. Ze werden vanaf dag één belachelijk gemaakt en afgedaan als extreemrechts.

De beroemde slogan van zijn partij, ‘Eigen volk eerst’, is een doorn in het oog van (radicaal) links. Voor zijn partij staan de nationale cultuur en het behoud van de Vlaamse nationale identiteit bovenaan de agenda. Dat geldt ook voor de enorme demografische uitdagingen die daarmee gepaard gaan.

Ironisch genoeg beschouwt links zijn eigen cultuur en tradities als inferieur en is het zich niet bewust van de dreiging dat dit alles zou kunnen verdwijnen. “De mainstream politieke partijen in België hebben de Vlaamse identiteit uitgehold”, benadrukte Dewinter vanuit zijn studeerkamer in zijn huis in Antwerpen. “Een soortgelijk proces is gaande in de meeste Noord-Europese landen; the point of no return is nabij, als het al niet gepasseerd is.”

Dit interview is oorspronkelijk geplaatst op de website The Liberum. Met toestemming van auteur Arthur Blok mocht NieuwRechts het overnemen.

Sinds het midden van de jaren 80 luidt Dewinter de noodklok over de duizenden migranten die wekelijks naar West-Europa en zijn land komen, waarvan de overgrote meerderheid illegale migranten zijn die niets anders dan een last voor de samenleving zijn. Bij aankomst worden ze in de watten gelegd met gratis huisvesting, medische zorg (inclusief tandheelkundige zorg) en maaltijden. Alle kosten worden gedragen door de Belgische belastingbetaler.

“De sociale, politieke, economische en demografische etnische situatie in ons land is volledig veranderd. Dit is niet uniek voor België. Het is overal in Europa zichtbaar”, aldus Dewinter.

Om nog maar te zwijgen van het feit dat de criminaliteitscijfers in de buurt van asielcentra onevenredig hoog zijn in gemeenschappen van migranten uit niet-westerse landen. Ongemakkelijke feiten, die jarenlang zijn gebagatelliseerd door de mainstream politieke elite, die de kop in het zand steekt en zich verschuilt achter Europese regels en voorschriften.

De illusie van democratie
Dewinter: “Ook het concept van politiek is drastisch veranderd. Politici hebben steeds minder macht. Het parlement heeft minder macht; deze is gedeeltelijk overgenomen door de Europese Unie en gedeeltelijk door de rechterlijke macht. Alles is gereduceerd tot een beslissing die achter gesloten deuren wordt genomen; in het parlement wordt de illusie van democratie in stand gehouden.”

Daarmee slaat Dewinter de spijker op zijn kop. Deze praktijk is zichtbaar in de meeste West-Europese landen. Gelukszoekers blijven massaal binnenstromen en het ene record na het andere wordt gebroken. Dewinter heeft hierover in veel van zijn boeken geschreven; in een van zijn meest recente boeken, ‘Omvolking, de grote vervanging’, gaat hij in op de vraag of het een realiteit of een mythe is.

Is het proces van herbevolking in het Westen een realiteit of een complottheorie? Het antwoord hangt grotendeels af van de definitie die men aan het begrip vervanging geeft. Is vervanging een bewuste strategie van de multiculturele elite en de pro-immigratielobby om de Europese bevolking te vervangen door een andere bevolking en zo ook een einde te maken aan de Europese beschaving, cultuur en identiteit?

Dewinter: “Dat onze bevolking verandert, is een feit, en ik leg uit dat het fenomeen niet langer alleen een kwestie van immigratie is. Het is nu een kwestie van demografie geworden. Niet-westerse gezinnen zijn vaak zeer productief en hebben een groot aantal kinderen. Het is een kwestie van jaren voordat we een minderheid worden in ons eigen land.

Er is geen politieke wil bij links om het probleem serieus aan te pakken, en immigrantengroepen maken deel uit van hun achterban. Echte verandering kan alleen komen als rechtse partijen aan de macht komen en beleid voeren om de grenzen volledig te sluiten en een strikt remigratiebeleid te voeren voor degenen die niet willen integreren, crimineel gedrag vertonen en zich verzetten tegen de samenleving waarvan ze profiteren.”

“Meer dan een derde van de bevolking van Antwerpen is nu moslim en 60 procent heeft zijn wortels buiten Europa. Het is nu te laat; het is een demografische nachtmerrie geworden. Een overname.”

Verschoppelingen van het parlement
Eind jaren tachtig begon Dewinter met een kleine groep van slechts twee leden in het parlement. Zij waren de verschoppelingen. Zijn boodschap om de migratie een halt toe te roepen en de cultuur van het land te behouden, werd belachelijk gemaakt door het politieke establishment, dat hem beschimpte. Daardoor ontstond een klimaat waarin verbale en fysieke aanvallen bijna normaal waren geworden.

Het mantra van links was: als je dit soort dingen roept, vraag je erom. Een mantra die ook door de mainstream media breed werd overgenomen. Terwijl in een vrij land alles gezegd zou moeten kunnen worden, zonder dat je leven in gevaar komt.

Dewinter heeft alles meegemaakt, van verbale en fysieke aanvallen op straat tot mensen die met geweren bij zijn huis kwamen opdagen. De lijst van aanvallen op hem en zijn politieke bondgenoten is eindeloos: “Vooral in de beginjaren kregen we geen steun, niet van de rechtbank, niet van de politie. We kregen wel sympathie van de politie, maar die ontkenden dat publiekelijk. De bescherming die nodig is om politiek te bedrijven, bestond toen nog niet eens.”

Cordon sanitaire
We moesten het taboe op immigratie, politieke corruptie en islamisering doorbreken. We brachten deze kwesties ter sprake en legden het verband tussen criminaliteit en immigratie. Dat verband was er al, maar je mocht er gewoon niet over praten. Links en de zogenaamde fatsoenlijke rechtse liberale partijen weigerden erover te debatteren.

Dewinter en zijn aanhangers werden onmiddellijk in de hoek van het racisme geduwd en zelfs bestempeld als de kleinkinderen van het nationaalsocialisme. Deze retoriek werd door zijn politieke tegenstanders gebruikt als excuus om niet meer met hen te praten.

De zogenaamde fatsoenlijke partijen hadden een ongeschreven regel dat Dewinter moest worden genegeerd: “Alsof we niet bestonden. We kwamen niet in de krant en we kwamen ook niet in het nieuws. We werden afgedaan als een gevaarlijke club en een soort carte blanche om er iets aan te doen.”

Een trend die later in heel West-Europa mainstream werd. Al decennialang werken politieke partijen van allerlei pluimage samen om extreemrechts ver van de machtscentra te houden. Deze strategie staat bekend als een cordon sanitaire (of firewall).

Dewinter maakte de weg vrij voor de bewegingen die daarna kwamen. Zoals de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders, de beweging Fratelli d’Italia (FdI) van de huidige Italiaanse premier Giorgia Meloni en de Alternative für Deutschland (AfD) van Alice Weidel. Om er maar een paar te noemen.

“Echte verandering kan alleen komen als rechtse partijen aan de macht komen en beleid voeren om de grenzen volledig te sluiten en een strikt remigratiebeleid te voeren.”

Het eens zo sterke cordon sanitaire valt nu uit elkaar, nu soortgelijke en nationalistische partijen aan kracht winnen op het Europese continent. Landen als Italië, Nederland, Finland, Slowakije, Hongarije, Kroatië en Tsjechië hebben extreemrechtse partijen in de regering. In Zweden, Frankrijk en Duitsland breiden soortgelijke partijen zich uit. Ze worden zoveel mogelijk tegengewerkt door de heersende elite en hun door de belastingbetaler gesubsidieerde ngo’s.

Dewinter: “In een groeiend aantal Europese landen zijn soortgelijke partijen als de onze actief in de nationale regering, belast met een onmogelijke missie. Meloni is een goed voorbeeld. De linkse media en activisten blijven alles in het werk stellen om deelname onmogelijk te maken. Demonisering, rechtszaken en monddood maken.”

Meloni staat voor de bijna onmogelijke taak om een tanker te keren. Dat is niet iets wat je in een handomdraai kunt doen, een boot die je moet keren. Ze moet meer dan 40 jaar beleid aanpakken dat al deze problemen heeft veroorzaakt. Dat kun je niet in een paar maanden doen. Hetzelfde geldt voor andere Europese landen.

Als rechtse nationale partij zijn er geen instellingen die steun bieden. Dewinter benadrukte dat de kiezer de enige steun is die ze hebben: “Het hele juridische apparaat is gepolitiseerd, inclusief de rechterlijke macht. Onze politieke tegenstanders proberen wanhopig aan de macht te blijven, maar je ziet hun partijen steeds kleiner worden. De woede van de man op straat is zo groot. Dat merk je en zie je overal.”

Dewinter voorziet twee mogelijke scenario’s: als de heksenjacht tegen rechtse kandidaten stopt en er een streng beleid kan worden ingevoerd, dan kan de democratie uiteindelijk zegevieren; als dat niet gebeurt, dan voorspel ik een conflict dat zelfs zou kunnen uitmonden in een oorlog in West-Europa. Ik zie het somber in.

De toestand in Antwerpen
Na een bezoek aan Antwerpen om de Belgische nestor van de politiek te interviewen, werd één ding duidelijk: Antwerpen is vrijwel een Noord-Afrikaanse stad. Het is bijna een uitdaging om autochtone blanke inwoners te vinden. De ontspannen, gezellige sfeer van het stadscentrum is verdwenen.

Taxichauffeurs spreken beter Arabisch dan Engels; als je Nederlands (of Vlaams) spreekt, word je aangestaard alsof je een vreemdeling bent. In steeds meer wijken kun je alleen halalvlees krijgen en zijn de gevels voorzien van Arabische opschriften. Het traditionele karakter en de cultuur van Antwerpen zijn verdwenen.

Hetzelfde kan worden gezegd van een groeiend aantal West-Europese steden in Nederland, Duitsland en Frankrijk. Iedereen die deze sociale demografische achteruitgang van de West-Europese cultuur durft te bagatelliseren, maakt deel uit van het probleem, niet van de oplossing.

Dewinter vreest dat het inderdaad een onmogelijke missie is om het tij te keren: “Meer dan een derde van de bevolking van Antwerpen is nu moslim en 60 procent heeft zijn wortels buiten Europa. Het is nu te laat; het is een demografische nachtmerrie geworden. Een overname.”

“De sociale, politieke, economische en demografische etnische situatie in ons land is volledig veranderd. Dit is niet uniek voor België. Het is overal in Europa zichtbaar.”

Ironisch genoeg is de groei van een partij als die van Dewinter ook eindig vanwege de vervanging van de bevolking. In Antwerpen haalde hij ooit 34 procent van de stemmen. Dat is nu ondenkbaar. Dewinter ziet een perfecte storm opkomen in de wereld, vooral na de inauguratie van Donald Trump.

Dewinter: “Amerika is een ongelooflijk belangrijke factor in het hele verhaal. Trump doet wat hij moet doen, natuurlijk, zijn politieke tegenstanders beoordelen hem agressief en ook de mainstream media spelen een dubieuze rol. Hij doet wat hij de kiezer heeft beloofd.”

Een momentum dat niet gemist mag worden, concludeerde Dewinter. Anders vrees ik dat het onomkeerbaar is. Migranten hebben grote steden in Europa al overgenomen. Etnische minderheden zijn op veel plaatsen meerderheden geworden. Het tij kan alleen met een ferme hand worden gekeerd.

Dewinter: “Doorheen de geschiedenis zijn veel grote beschavingen verdwenen. Dat zal ook gebeuren met de wetenschappelijke, economische en West-Europese beschaving. Dat is ons lot. Wat er nu in West-Europa gebeurt, is iets waarvoor we herhaaldelijk hebben gewaarschuwd.

We hebben allemaal tegenmaatregelen voorgesteld, maar we konden ze niet uitvoeren. Dat was niet toegestaan. We werden ervoor veroordeeld. We zijn er bijna voor in de gevangenis beland. Nu moet iedereen de gevolgen dragen.”

Bron: https://nieuwrechts.nl/