De verkiezingscampagne is nu volledig losgebarsten: drukke dagen voor iedere politicus, ook voor Filip Dewinter (61). Het Antwerps kopstuk duwt nu voor het eerst de Vlaamse lijst in Antwerpen. “Een heel andere manier van campagne voeren”, geeft hij toe. Bij de vorige verkiezingen raakten amper vier lijstduwers verkozen, al hoeft Dewinter zich wellicht geen zorgen te maken. “Dat is waar, maar je moet je stemmen wel halen. Heb je al eens 20.000 mensen bij elkaar gezien? Veel volk, hé.”

We treffen elkaar twee dagen na NatCon, een rechts-conservatief evenement dat de internationale pers haalde nadat de burgemeester van Sint-Joost-ten-Node het evenement trachtte stil te leggen. Hoe kijkt u terug op die heisa en de demarche van Emir Kir?

“Het mechanisme op basis waarvan men dit soort evenementen en manifestaties probeert onmogelijk te maken, is bekend. Er zijn echter twee nieuwe elementen: één verontrustend element, maar ook een hoopgevend element. Verontrustend is het feit dat moslimburgemeesters hun macht misbruiken om uiteindelijk alles wat islamkritisch is in hun gemeente te boycotten. Emir Kir doet dat heel bewust in Sint-Joost-ten-Node en ik denk dat dat ook zal gebeuren in andere gemeenten.”

“Het zijn niet meer onze wetten die hun handleiding vormen: zij ageren als burgemeester volgens andere normen en regels dan andere politici en burgemeesters. Hun grondwet is de Koran, hun strafwetboek is de sharia. Hun kiezers zijn de moslims. Hun ultieme referentiepunt is Allah. En dat maakt deel uit van de vijandige overname van ons land. Dat is een gevolg van de omvolking en de islamisering en Sint-Joost-ten-Node is één van de voorlopers daarin.”

“In Sint-Joost-ten-Node is 48 procent van de bevolking moslim en Emir Kir is voor hen opgekomen; hij wint bij dit verhaal. Hij is niet gevoelig voor de argumenten van de premier die de vrije meningsuiting en dergelijke aanhaalt. Dat interesseert die man niet, want hij wil burgemeester blijven na de verkiezingen van 13 oktober en is dus schatplichtig aan zijn kiezers. Het is heel belangrijk dat we beseffen dat we in de situatie gekomen zijn waarin voor sommige burgemeesters, maar ook volksvertegenwoordigers en zelfs minister,s de islamitische belangen primeren op onze rechtsregels.”

“Die zogenaamde onthullingen blijken een brief te zijn die ik zélf aan het parlement heb overhandigd”

Er kwam vanuit de nationale politiek wel een duidelijk signaal dat Emir Kir hier een grens overschreden heeft.

“Dat interesseert Kir niet. Denk maar niet dat hij zich nu aangeschoten wild voelt of dat hij verloren heeft. Integendeel: hij heeft gewonnen. Hij heeft zijn punt willen maken en heeft zijn kiezers overtuigd. Want nogmaals: die islamitische kiezers zijn niet gevoelig voor of geïnteresseerd in onze argumenten over vrije meningsuiting, de grondwet of het recht op vergaderen. Neen, wij leven in parallelle samenlevingen waarin dergelijke argumenten niet meer van tel zijn. Emir Kir heeft zijn kiezers willen beschermen tegen een groep islamkritische partijen die wilde bijeenkomen.”

Was het niet eerder door het verzet tegen ‘extreemrechts’ dat NatCon tot twee keer toe van locatie moest veranderen?

“Uiterst rechts is in de ogen van de moslimkiezer islamkritisch. Al de rest interesseert hen feitelijk niet. Bovendien speelt links geen factor van betekenis meer in bepaalde steden en gemeenten als het niet kan rekenen op de stem van de moslimkiezer. Vaak wordt het eigen programma ondergeschikt aan de islam. Daarom doet Philippe Close (PS) dit als burgemeester van Brussel. Daarom zet de burgemeester van Etterbeek zaaluitbaters onder druk.”

Emir Kir heeft kunnen scoren, maar ook voor jullie was zijn optreden een godsgeschenk. Hij heeft jullie punt, dat de vrije meningsuiting onder druk staat, bewezen.

“Napoleon zei ooit dat als je vijanden fouten maken, je hen vooral niet moet onderbreken. Ik ben een grote bewonderaar van Napoleon, en zoals steeds had hij gelijk.”

Over de inhoud van de conferentie zelf was u hoopvol. U ziet in Viktor Orbán een nieuwe leider.

“We hebben voor het eerst gezien dat ethisch-conservatieven, nationalisten, identitairen en rechtse liberalen tot het besef zijn gekomen dat we niet in verspreide slagorde moeten ageren, maar dat we ons moeten verenigen. Je hebt daar rechts-libertairen ten opzichte van sociale nationalisten zoals wij. Je hebt daar de volksnationalisten: Vlaams Belang, Catalanen, Bretoenen, Schotten,… ten opzichte van staatsnationalisten zoals Vox. Je hebt de ethisch conservatief-katholieken ten opzichte van vrijzinnige identitairen. Al die strekkingen waren aanwezig en meestal zijn die als water en vuur, en proberen die op elkaars kap te scoren. Dat was nu niet het geval: iedereen heeft door dat er een gemeenschappelijke vijand is en dat we onze krachten, desnoods tijdelijk, moeten bundelen. En ik denk dat Viktor Orbán de leiding van het rechts-conservatieve nationalistische kamp in Europa kan en zal nemen. Hij kan iedereen bijeenbrengen rond een soort minimumprogramma.”

Wie is die vijand?

“Op rechts is er eindelijk een soort ‘sense of urgency’ rond een aantal prioritaire thema’s: de migratiecrisis, de islamisering, het wokisme en de toename van de politieke correctheid. Het komt allemaal tot een climax en de Europese verkiezingen zijn daarin natuurlijk een brandversneller. Ik vind het hoopgevend dat Orbán die interne conflicten overstijgt en nu zegt: ‘Allemaal achter dezelfde vlag!’”

Waarom is Orbán voor u zo’n groot voorbeeld?

“Een aantal decennia geleden maakten we het al mee met Jean-Marie Le Pen als leidende figuur op rechts. Nu is er een nieuwe leider opgestaan en dat is Orbán. Hij heeft daarvoor de autoriteit, omdat hij al bijna vijftien jaar premier is en van Hongarije een lichtend voorbeeld voor ieder van ons heeft gemaakt. Zijn beleid op vlak van gezinspolitiek, immigratie, wokisme,… noem maar op.”

Als ik u zo hoor, vraag ik me af waarom u niet op de Europese lijst van het Vlaams Belang staat.

“Het vormen van een Europese rechtse alliantie heeft me steeds enorm geboeid en ik heb er altijd graag mijn bijdragen toe geleverd. Maar ik geloof niet dat het Europees Parlement de hefboom is om dat te realiseren. Ik heb alle respect voor mijn collega’s in het Europees Parlement, die echt wel doen wat ze moeten doen en schitterend werk leveren. Maar het zijn regeringsleiders zoals Orbán, Meloni, Salvini en binnenkort ook Le Pen die het verschil zullen maken.”

“Hoe dan ook is het Europees Parlement niet mijn ding. Ik blijf trouw aan het Vlaams Parlement, want ik denk dat dat de enige hefboom is om de Vlaamse onafhankelijkheid te realiseren op relatief korte termijn.” (Onderbreekt) “Guy D’haeseleer belt, dit ga ik even moeten opnemen.”

(Legt telefoon neer.) “Dat was onze burgemeester van Ninove! (Lacht) Waar waren we?”

Bij de gemeenteraadsverkiezingen, zo blijkt! Gelooft u dat hij burgemeester kan worden?

“De Guy? Ik denk het wel. Hij heeft er de ‘carrure’ en het perfecte profiel voor. Niet alleen omdat hij de juiste ideeën heeft, want zo zijn er velen, maar ook omdat hij de uitstraling heeft die noodzakelijk is om een echte burgervader te zijn. Hij is een allemansvriend, volks en sympathiek. Maar tegelijkertijd is hij toch kordaat in zijn gedachtegoed. Ik geloof enorm in Guy, ik denk dat hij het type politicus is dat we nodig hebben bij het Vlaams Belang. Consequent in de ideeën en streng in de leer, maar soepel in de methode.”

“Viktor Orbán zal de leiding van het rechts-conservatieve nationalistische kamp in Europa nemen”

Op hoeveel burgemeesters of bestuursdeelnames hoopt u?

“Ik reken meer op de gemeenteraadsverkiezingen dan op de parlementaire verkiezingen om het cordon sanitaire te doorbreken, omwille van het simpele mathematische feit dat je in Vlaanderen meer dan 300 gemeenten hebt, terwijl er maar één Vlaamse regering is. Daarnaast zal het cordon na de parlementsverkiezingen enorm onder druk staan. Het politieke debat na 9 juni wordt: kunnen we het cordon nog handhaven of niet? Zijn we nog geloofwaardig als we het cordon niet doorbreken, terwijl Vlaams Belang de grootste partij wordt?”

“Het feit dat de gemeenteraadsverkiezingen nu na de parlementsverkiezingen vallen, is een enorme strategische meerwaarde voor ons en we moeten die maximaal uitspelen. Ik geloof dat we in verschillende gemeenten aan de macht zullen komen en burgemeesters zullen leveren. En wie weet ook op Vlaams niveau.”

Hoe schat u die kansen in?

“Fiftyfifty. Maar alles hangt ervan af hoe groot Vlaams Belang is. Als wij de grootste zijn en we slagen erin door te stoten naar percentages boven de 25 procent, dan is de kans reëel dat het lukt. Ik kan me niet voorstellen dat N-VA, en vooral individuele politici van N-VA, die verkiezingsuitslag zomaar naast zich neer zullen leggen. Als het ‘business as usual’ wordt en N-VA opnieuw kiest voor een alliantie met de traditionele politiek, tegen de wil van de kiezer in, dan is dat volgens mij het einde van N-VA.”

Een deel van N-VA zou een samenwerking zien zitten, maar er is ook een flank die absoluut tegen een coalitie met Vlaams Belang is.

“Ik spreek me niet uit over de strategie en de interne keuken van andere politieke partijen, maar ik denk dat er bij N-VA een hele hoop mensen zijn die moedig genoeg zijn om de juiste conclusies te trekken uit verkiezingsuitslagen. Laten we vooral niet vooruitlopen op de feiten, maar buitenlandse voorbeelden tonen aan dat het sneller kan gebeuren dan men denkt. De dynamiek die ontstaat na verkiezingen mag niet onderschat worden. De kiezer kan de druk zetten die noodzakelijk is om het te laten lukken. Als wij de grootste zijn en het een verpletterende verkiezingsoverwinning wordt, dan is alles mogelijk en verdwijnen alle speculaties en strategische overwegingen als sneeuw voor de zon.”

Een bevraging van HLN toonde vorige week aan dat het draagvlak voor meer Vlaamse autonomie groot is. Hoe kijkt u daarnaar?

“Dat is één van de meest positieve evoluties van de jongste weken. Die kentering is volgens mij niet ingezet omdat mensen plotseling massaal de Vlaamse Republiek genegen zijn, maar omdat ze door hebben dat een onafhankelijk en zelfstandig Vlaanderen betekent dat we een aantal zaken kunnen realiseren: minder immigratie, meer veiligheid, meer welvaart. Men heeft eindelijk de koppeling gemaakt tussen het oplossen van een aantal problemen die prioritair zijn en Vlaamse onafhankelijkheid. Het is hoopgevend dat de kiezer doorheeft dat, als we onze politieke prioriteiten willen realiseren, we dat los van Wallonië moeten doen. Dat de oplossing Vlaamse onafhankelijkheid is.”

“Dat is een belangrijke evolutie in het politieke denken van de kiezer. En ja, misschien hebben we als Vlaamse Beweging te lang de fout gemaakt om de Vlaamse onafhankelijkheid als een uniek doel voor te stellen. Dat is het zeker waard, maar door het te linken aan andere thema’s en duidelijk te maken dat die thema’s enkel te verwezenlijken zijn als we onafhankelijkheid realiseren, hebben we de onafhankelijkheidsgedachte verbreed. Dat is de magische toverdrank van Panoramix geweest.”

Hoe kan je dat draagvlak nog vergroten?

“Door die koppeling permanent te maken. Door uitdrukkelijk te zeggen dat de wachtlijsten in de sociale huisvesting of in de zorg niet kunnen verdwijnen zolang we niet de bevoegdheden hebben die noodzakelijk zijn om ons lot in eigen handen te nemen. Dat we de Belgische staat moeten ontmantelen om in Vlaanderen een eigen beleid te kunnen voeren. En als je dat blijft doen, dan ben ik ervan overtuigd dat we op termijn zelfs een referendum kunnen organiseren over de onafhankelijkheid. En dan valt het ultieme argument, dat de Vlaming niet voor onafhankelijkheid zou zijn, weg.”

Los van die onafhankelijkheidsgedachte: wat zouden de hoofddoelen van een Vlaamse regering met Vlaams Belang zijn?

“Het zou onverstandig zijn om weer uit te pakken met breekpunten. Ik heb die fout gemaakt in 2004. Toen hebben we na de grote verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok onze spierballen laten rollen en hebben we een aantal breekpunten op tafel gelegd. Daarmee zijn we naar Leterme getrokken, die onze eisen bekeek en dan kon zeggen: ‘Sorry vrienden, maar daar kunnen we niet mee aan de slag. Bedankt en tot ziens.’”

“Die fout mogen we niet opnieuw maken. We moeten eerst de verkiezingen winnen en dan met een duidelijke agenda naar de onderhandelingen trekken. Door op voorhand met breekpunten uit te pakken, geven we onze electorale tegenstanders vandaag, die morgen onze potentiële coalitiepartners zijn, de kans om het hele verhaal op voorhand af te schieten.”

“Voor sommige burgemeesters primeren de islamitische belangen boven onze rechtsregels”

De kiezer mag toch weten wat jullie doelen zijn?

“Natuurlijk: we hebben een erg duidelijk partijprogramma waarin onze prioriteiten staan. Die gaan we maximaal proberen realiseren. Maar niet met oekazes en breekpunten; zo werkt het niet.”

U bent wellicht een van de meest ervaren oppositiepolitici van het land, maar nu lonkt de macht voor uw partij.

“Mijn ‘goede vriend’ Joël De Ceulaer (De Morgen) heeft al verschillende keren geschreven dat ik de meest invloedrijke politicus van mijn generatie ben. Als hij dat zegt, wil ik hem niet tegenspreken. En nochtans hebben wij nooit een dag een minister, staatssecretaris, burgemeester of zelfs schepen gehad. Wij hebben veel invloed, zonder macht te hebben. Ik hoorde Orbán tijdens NatCon zeggen: ‘You can be in office, but not in power.’ Veel politici denken dat omdat ze minister zijn, ze ook veel macht en invloed hebben. Maar dat is niet altijd zo, want ook vanuit de oppositie kan je enorm veel invloed uitoefenen zonder macht te hebben. Kijk naar het ‘zeventigpuntenplan’, waarvan we de helft al ingang hebben doen vinden in allerlei wetsontwerpen en regeringsbesluiten, terwijl wij de meest gediaboliseerde partij en politici ooit waren.”

“Ik wil dus nog eens beklemtonen dat er niets mis is met oppositie voeren wanneer het moet. De jongere generatie legt de klemtoon meer op beleid voeren en dat steun ik, want ik ben er rotsvast van overtuigd dat dat de stap is die we nu moeten zetten. Oppositie als het moet, regeren als het kan én als het de moeite loont, niet als het is om punten en komma’s te wijzigen. Ik heb bewust opnieuw gekozen voor het Vlaams Parlement, omdat ik in de herfst van mijn politieke carrière graag zou meemaken dat we die stap richting beleid zouden zetten, zonder dat ik daar per se deel van zou uitmaken. Ik hoop die Vlaamse onafhankelijkheid nog actief mee te maken als parlementslid en ik denk dat die kans reëel is, zelfs op relatief korte termijn.”

U zou ook nog graag voorzitter van het Vlaams Parlement worden?

“Dat zou een mooie bekroning van mijn carrière zijn, maar ik vrees dat die eer mij nooit gegund zal worden, omdat ik zo’n controversieel politicus ben. Ik kan daar mee leven, zolang het doel maar bereikt wordt: Vlaamse onafhankelijkheid met Vlaams Belang in een leidende rol. Dat is veel belangrijker dan dat ik ooit voorzitter zou worden van dat parlement.”

De controverse rond u blijft voortduren. Volgens Apache en Humo zou u dan toch via een Chinese spion mondmaskers hebben laten leveren.

“Die hetze is nu al maandenlang bezig en heeft als enig doel Filip Dewinter te schaden, om op die manier ook het Vlaams Belang te schaden. We scoren hoog in de peilingen, er is paniek op links en alle middelen worden uit de kast gehaald om ons onderuit te halen. Tot aan de verkiezingsdag zal er op iedere slak zout gelegd worden. Maar door alle reacties die ik krijg op straat, op markten en in voetbalstadions weet ik dat dit een omgekeerd effect zal hebben.”

“Die zogenaamde onthullingen blijken een brief te zijn die ik zélf aan het parlement heb overhandigd. Dit is bovendien een ‘trial by media’, waarbij de bewijslast wordt omgedraaid. Ik ben vrijgesproken door de procureur-generaal en door het hof van beroep, ook de deontologische commissie van het Vlaams Parlement heeft gezegd dat de klacht ongegrond was. Dat zint de extreemlinkse pers niet. Bovendien wordt dit dan in alle andere pers overgenomen, meestal zonder een reactie aan mij te vragen.”

“En voor het overige: ik heb tienduizenden mondmaskers naar Vlaanderen gebracht en gratis uitgedeeld. Daar ben ik trots op. Ook koning Filip heeft zijn contacten aangesproken. Maggie De Block heeft als minister grof geld betaald aan een malafide firma, die nadien failliet is gegaan. Maar als ik mijn contacten aanspreek om mondmaskers te leveren, zonder dat de belastingbetaler er iets voor moet betalen, is er een groot probleem.”

U blijft in het Vlaams Parlement zetelen. U heeft dat altijd als het belangrijkste niveau van de volksvertegenwoordiging genoemd. Waarom?

“Het belangrijkste? Het enige legitieme parlement van ons land is het Vlaamse! Ik word opstandig als ik lees hoe men het Vlaams Parlement omschrijft als een veredeld Davidsfonds dat niets te vertellen heeft. Zelfs N-VA loopt nu mee in dat verhaal! Het moet toch bijzonder frustrerend zijn voor minister-president Jan Jambon dat Bart De Wever het Vlaamse niveau permanent ridiculiseert? De Wever, Jambon en co zouden juist het omgekeerde moeten doen en draagvlak moeten creëren voor Vlaamse onafhankelijkheid, via het Vlaams Parlement. Of heeft het Vlaams niveau geen bevoegdheden die relevant, cruciaal of prioritair zijn? In hemelsnaam, als we al niet geloven in ons eigen parlement, dat als enige ‘regionale’ parlement in heel de wereld niet ondergeschikt is aan het nationale parlement, waar zijn we dan mee bezig?”

“Want dat is het grote verschil met de Catalaanse, Schotse en andere zogenaamde regionale parlementen. Zij kunnen ‘overruled’ worden door hun federale of nationale parlementen. In Vlaanderen is dat niet zo, want wij hebben een uitzondering op de internationale regelgeving wat dat betreft. Het Vlaams Parlement en het federale parlement staan op hetzelfde niveau; wij zijn niet ondergeschikt aan het federaal parlement. Het enige verschil is dat we andere bevoegdheden hebben.”

“Wij kunnen het Vlaams Parlement als tegenmacht gebruiken die ingezet wordt om het federale, Belgische niveau tegen te spreken en om de Vlaamse belangen te verdedigen. Maar wij hebben ons altijd maar geschikt in de rol van vazal. Oók Jambon, óók Bourgeois, keken op naar de federale leenheer. Die tijd moet voorbij zijn. We moeten dat Vlaams Parlement gebruiken als hefboom om de belangen van Vlaanderen en de Vlamingen te verdedigen.”

“Kijk, politici zijn ambtenaren geworden. Zij schakelen zich veel te veel in in het systeem: ze passen de wetjes toe en volgen de regeltjes. Terwijl wij, politici, verkozen zijn om te wetten te veranderen en om de regels aan te passen aan wat de bevolking wil! Ministers zijn notarissen geworden, in plaats van visionaire politici die een beleid uitstippelen en politieke doelstellingen trachten te realiseren. En zeker op Vlaams niveau is dat zo.”

Wat bedoelt u daarmee?

“Ze zijn content als ze minister of minister-president zijn. Maar de Vlaamse ontvoogding proberen te realiseren? Nul! N-VA heeft niks gerealiseerd op dat vlak en heeft geen enkele vooruitgang geboekt, wel integendeel. Dat is toch godgeklaagd? Al bijna twee legislaturen hebben we een Vlaams-nationale N-VA-minister-president en die hebben minder gerealiseerd dan cd&v’ers Luc Van den Brande en Gaston Geens. Dat is voor N-VA bijzonder pijnlijk om vast te stellen, denk ik.”

Neemt u N-VA dat kwalijk?

“Ik neem ze dat bijzonder kwalijk. Vooral Jan Jambon, die ik al ken van in zijn jeugd. Ik beschouw hem als een kameraad, ik ken hem van in het presidium van NSV! en nadien als VVB’er. Hij is altijd een radicale nationalist geweest. Ik wéét wat zijn ideeën zijn: Jan ís voorstander van Vlaamse onafhankelijkheid. Maar hij heeft dat allemaal gesublimeerd en achter zich gelaten door de illusie van de macht. En dat vind ik spijtig. Hij had consequenter en principiëler moeten zijn.” “De macht die hij heeft, had hij moeten gebruiken om een tegenmacht te zijn van het Belgische niveau. Om democratisch in opstand te komen. Jan had de Vlaamse Éamon de Valera (eerste premier van de Ierse Republiek, red.) kunnen zijn. Ik had echt geloofd dat hij dat Vlaams minister-presidentschap zou gebruiken als hefboom. Maar hij heeft me ontgoocheld. En dat zeg ik als kameraad en als Vlaams-nationalist, niet als partijpoliticus van Vlaams Belang.”

Bron: https://pal.be/2024/04/interview-filip-dewinter-jan-jambon-heeft-mij-ontgoocheld-als-kameraad