Het EU-migratiepact heeft twee luiken: asiel en migratie. Samengevat beweren we dat we meer migratie nodig hebben. Maar dat willen de mensen niet. Dus moeten ze een manier verpakking vinden om dat aan de mensen te verkopen.

Daarom beweert De Moor dat het EU-migratiepact een ‘historisch akkoord is’ dat illegale migratie zal stoppen. Dat is natuurlijk ongelooflijke onzin. Er was geen enkele hefboom om illegalen terug te sturen en die is er met die EU-migratiepact ook niet. Nochtans is het evident: ontwikkelingssamenwerking, handel, visa, geldstromen, etc. afhankelijk maken van het terugnemen van illegalen. Maar dat willen ze dus niet. Er is ook geen bovengrens aan het totale aantal asielzoekers. Wie hierheen komt, heeft dus een kans om in onze sociale zekerheid te belanden zonder er ooit aan bijgedragen te hebben. En is men afgewezen, kunnen ze niet eens teruggestuurd worden. Ze zullen dus blijven komen, en met steeds meer. Omdat asielrecht wordt misbruikt als migratiekanaal.

Daarom willen ze met dit EU-migratiepact vooral veel meer legale manieren openen om naar Europa te komen, bijvoorbeeld via arbeidsmigratie. Zijn er immers geen tekorten op de arbeidsmarkt? Miljoenen per jaar willen ze zo naar Europa importeren. Het multiculturele drama is ooit begonnen met arbeidsmigratie in de jaren ’60 en ’70. Mensen zijn meer dan arbeid, maar brengen ook hun cultuur, gewoonten en geloof mee. Dat multiculturele drama willen ze dus op een veel grotere schaal herhalen. Doelbewust georganiseerde omvolking.

Hoe krijgt men zoiets eigenlijk verkocht aan een bevolking die minder migratie wil? Hun gekochte journalisten brengen eerst uitvoerig de regering aan bod om uit te leggen hoe geweldig dit EU-migratiepact wel niet is. De oppositie wordt niet aan bod gelaten, of slechts zeer beperkt. Vervolgens worden NGO’s opgevoerd om het geheel vanuit mensenrechtenperspectief te bespreken. Bijvoorbeeld het Migration Policy Institute. Achter deze ogenschijnlijk neutrale benaming gaat o.a. de globalistische speculant George Soros met zijn Open Society Foundation schuil. Tenslotte worden gekochte ‘experten’ opgevoerd die dan vanuit een veronderstelde deskundigheid moeten ‘duiden’.

Dit alles wordt gefinancierd vanuit de EU zelf. Met subsidies en voordelen allerhande kopen ze journalisten, kopen ze experten, kopen ze NGO’s. Zodat de illusie gewekt wordt dat er een deliberatief proces is waarbij zowel politiek, experten, civil society, etc. aan bijgedragen heeft.

Maar de realiteit is dat ze maar één geluid aan bod willen laten komen. Het hunne. Andere meningen moeten verzwegen worden. Geen enkele krant wil opiniestukken van Vlaams Belang publiceren. Bij de VRT slaagde men er de voorbije jaren in Tineke Strik, Nederlands Europarlementariër voor Groenlinks, tweemaal (!) uit te nodigen over het EU-migratiepact, terwijl ikzelf ook op het dossier van het EU-migratiepact werk. Maar ik zou natuurlijk een andere mening laten horen. En dat is duidelijk niet de bedoeling. Waar de pers wel over bericht zijn mijn inspanningen om via sociale media de mensen te informeren over mijn standpunten en werk.

Daarom is het een leugen- en regimepers. Ze zijn er niet om de mensen te informeren over wat ze moeten weten, maar zijn er wel om de mensen te manipuleren over wat ze moeten denken. Zo werkt het EU-systeem. Door en door corrupt.

Daarvoor is Vlaams Belang het enige alternatief.

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid