Op 3 oktober is mijn bijzonder goede vriend Karel Luyckx heengegaan. Is het toeval dat dit dezelfde sterfdatum is van Wim Maes waarvan hij een voornaam ‘manneke’ was? Met familiale liefde omringd en met blik op de golven van de Noordzee, zijn Noordzee, de aloude ‘Mare Germanicum’, is hij vertrokken voor zijn laatste reis.

De familie ken ik reeds lang door mijn vriendschap met Anneke, een voornaam lid van de heroïsche, ‘wild ontstuimige’ VB-provincieraadsfractie in Antwerpen die ik eervol mocht leiden. Na mijn ‘diaspora-jaren’ kwam ik terug in contact met Karel via zijn laatste 2 boekwerken waaraan ik bijdragen mocht leveren: ‘Liefdesbrieven aan West-Vlaanderen’ en ‘Het grote misverstaan, nadenken over de hereniging van de Nederlanden’.

Karel en Inge traden in het voorjaar van 2022 toe tot het bestuur van het Seniorenforum Brugge-Oostkust, en we hebben het geweten! Zij zorgden voor het nodige dynamisme en Karel bracht nog dit jaar een druk bijgewoonde lezing over de VMO van Wim Maes.

Elke seconde met Karel, waarbij veelal op gezellige terrasjes, was een dierbaar genot. Het was genieten van zijn kennis, zijn Antwerpse humor en zijn warme vriendschap. Samen omringden we ons niet-politiek correct met de rookwalmen van een sigaar. Wat zal ik dit alles, wat zal ik jou missen!

Morgen nemen we aards afscheid van Karel in Zeebrugge maar in de ziel en de geest blijft hij leven!

Inge, Anneke en lieve kleinkinderen, jullie mogen op de steun van Annie en mezelf blijven rekenen.

Tot aan de overzijde Karel en bedankt voor alles…