Het eerste half jaar van de nieuwe legislatuur zit er alweer op. Een drukke periode voor de bestuursploeg met het oog op de meerjarenplanning, die eind dit jaar klaar moet zijn en écht de koers van de gemeente vastlegt voor de volgende jaren. Guy D’haeseleer (Forza Ninove) zal zijn eerste half jaar als burgemeester van Ninove niet snel vergeten. “Ik luister naar mijn lichaam, want een derde kans krijg ik niet meer.”

Eerst en vooral: hoe is het met de gezondheid?

“Beter, het gaat met ups en downs. Mijn lever zelf doet het niet slecht. Er zijn hier en daar wel nog wat verwikkelingen. Een paar weken geleden heb ik opnieuw elf dagen in het ziekenhuis gelegen om water van mijn longen te krijgen. Er zijn nog wat issues die worden opgevolgd. Je lichaam moet volledig resetten. Dat zal nog wel enkele maanden vergen. Het belangrijkste is dat de lever zich goed houdt, al kan dan van vandaag op morgen nog veranderen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat morgen mijn lichaam mijn lever afstoot. In het slechtste geval heb ik dan terug een nieuwe lever nodig. Ze houden je immuunsysteem laag, want je lichaam merkt dat er iets is dat niet van jou is en denkt het te moeten afstoten. Maar daardoor ben je vatbaarder voor bronchitis, verkoudheden,… Het is een beetje de balans zoeken.”

Durf je je dan nog tussen de mensen begeven?

“Mijn chirurg heeft me gevraagd om me niet direct overal in het volk te gaan gooien of mensen beginnen te zoenen of veel handjes te geven. Aan de andere kant: als je het moet hebben, heb je het toch. Maar ik ga het nu ook niet gaan zoeken. Ook naar voeding toe: ik heb het opgelopen in een restaurant of op een eetfestijn. Ik denk in een restaurant, want ik ben in die periode naar geen eetfestijnen geweest. Ik zal slecht gewassen voedsel hebben gegeten of eten door een kok die naar toilet is geweest en zijn handen niet goed heeft gewassen en zo eten heeft klaargemaakt. Ik heb het alleszins via de mond binnengekregen. Maar waar het is gebeurd? Dat weet je niet. Ze hebben me wel gezegd dat ik de komende twee jaar niet naar eetfestijnen of buffetten moet gaan.”

Dat is wellicht wennen voor jou, jij die naar zoveel eetfestijnen gaat.

“Ik zal wel nog kaarten aankopen, dat heb ik al aangekondigd, maar ze gaan me er voorlopig niet zien. Die ervaring, ik zit daar niet per se op te wachten om dat nog eens mee te maken. Het enige voordeel is dat ik intussen 47 kilogram vermagerd ben.”

Blijf op de hoogte

Krijg een melding bij belangrijke berichten over Regio Ninove.

Je bent nu een half jaar burgemeester. Daarin heb je veel meegemaakt.

“Het was een half jaar van emoties. Na de verkiezingen was er euforie, want het zou toch moeilijk worden. In Ninove heeft de afschaffing van de opkomstplicht ons geholpen. De mensen die voor Forza gingen stemmen, waren echt gemotiveerd. Ze wisten – daar heb ik vijf jaar op gehamerd – het is nu de allerlaatste kans. In je bed blijven liggen, is geen optie. En ze hebben daar toch gehoor aan gegeven. Het zijn de andere partijen die een beetje het slachtoffer zijn geworden van de afschaffing van de opkomstplicht.”

Hoe kijk je terug op dat half jaar?

“We zijn er direct kunnen invliegen. Het voordeel was dat wij geen coalitie moesten vormen. Wij zitten ideologisch op dezelfde lijn. Wij moeten dus geen inhoudelijke discussies houden, we voeren gewoon maximaal ons programma uit. Bij de bevolking voel ik veel appreciatie. De Ninovieter zat echt te wachten op meer politie op straat en een hardere aanpak van de criminaliteit, al vele jaren.”

Sommige zaken, zoals de politieactie aan een school in de stationsomgeving, waarbij een agent een machinegeweer droeg, veroorzaakten wel commotie.

“Ik ben een absolute tegenstander van drugs, dat is dé grote kwaal van de 21ste eeuw. Als we daar geen paal en perk gaan aan stellen, als we daar een gedoogbeleid gaan tegenover voeren, dan loopt dat echt slecht af. In het OCMW is het overgrote deel van de dossiers druggerelateerd. Mensen geraken aan de drugs, ze geraken verslaafd, ze kunnen het niet meer betalen, ze gaan stelen, ze verliezen hun vrouw of hun man, ze verliezen hun werk,… Ze geraken in een vicieuze cirkel en komen in het misdaadmilieu terecht. Ik wil daar echt tegenin gaan. Die mitraillette… goed, we hebben daar ook uit geleerd. Dat zullen we waarschijnlijk niet meer doen. Maar ik vond het een heel geslaagde actie. We hebben aan de bevolking getoond dat we het menen. Dat het niet alleen bij woorden blijft, maar ook bij daden. Drugs is een probleem. Ik hoor sommigen zeggen: ‘Het zijn 12- of 13-jarigen’, maar als ik elke dag het overzicht zie van de tussenkomsten die moeten gebeuren of mensen die opgepakt worden met drugs, dan zitten daar dikwijls 13-, 14- en 15-jarigen tussen. Dat is een heel slechte evolutie.”

Wat zijn de prioriteiten? Wat willen jullie dit jaar nog realiseren?

“Alles wat het Vlaams karakter betreft, de activering van mensen om hen aan het werk te helpen, het stimuleren van het Nederlands,… dat zijn allemaal projecten waar we mee bezig zijn, die we gaan uitrollen dit jaar. Maar dit jaar moeten we nog werken met de budgetten van de vorige coalitie, het is pas vanaf januari 2026 dat we met onze eigen budgetten werken. We zijn nu volop bezig met onze meerjarenplanning. Ik ga daar nu niet te veel over zeggen, we gaan dat voorbehouden voor de gemeenteraad, maar we gaan een aantal projecten realiseren.”

“Veiligheid, instroom van vreemdelingen en het Vlaamse: dat waren onze drie speerpunten en daar gaan we volop op werken, maar sommige dingen kun je snel in voege laten treden, zoals alles wat politie betreft, terwijl andere zaken, waar vakbonden mee te maken hebben en overleg en hogere overheden die hun adviezen moeten geven, natuurlijk langer duren. Maar de bedoeling is dat wij maximaal ons programma gaan uitvoeren.”

Jullie hebben de absolute meerderheid, dus in principe kunnen jullie jullie programma volledig uitvoeren?

“Binnen de financiële marges die er zijn en die zijn niet groot, dat kan ik al zeggen. We gaan in het meerjarenplan veel extra budgetten voorzien om de voetpaden, de wegen, betonherstellingen, asfaltverhardingen… in een hoger tempo te herstellen en ook meer te doen in de deelgemeenten, want die bleven verstoken van de noodzakelijke investeringen. We gaan ervoor zorgen dat de deelgemeenten ook een rechtvaardig deel van de koek krijgen. We gaan ook dat woke-gedoe van winterfeesten en wintermarkten afschaffen, we gaan terug naar kerstmarkten. We gaan kerstchalet, een kerststal installeren… We gaan qua beleving op het einde van het jaar terug naar de tradities, en onze gewoontes terug een beetje hernemen.”

“We gaan ook een heel nieuw organogram uittekenen en laten goedkeuren voor het personeel, want het is belangrijk dat de juiste mensen op de juiste plaats zitten. Dat er wat meer structuur is, wat meer leiding wordt gegeven aan het personeel. Vooraleer je de dingen kan uitvoeren, moet je zorgen dat je met een goede organisatie zit.”

“We hebben al veel uitgevoerd in vergelijking met andere steden. Zo kunnen inwoners op woensdag en donderdag opnieuw zonder afspraak langskomen in het stadhuis voor alles wat met bevolking te maken heeft: rijbewijs, identiteitskaart,… De eerste dagen stonden ze hier tot op de koer te wachten. Intussen zijn de wachtrijen al minder. Ook het politiekantoor is zonder afspraak en langer open, we hebben een loket aan huis ingevoerd voor mensen die minder mobiel zijn, …”

Ondanks wat er allemaal met je is gebeurd. Als dat niet het geval was geweest, had je dan nog meer kunnen realiseren?

“Ik denk het wel. Er zijn een aantal zaken uitgesteld, maar de mensen die de boel hier hebben overgenomen, hebben dat ook goed gedaan. Ik ben daar heel tevreden over. Dat heeft ook te maken met het feit dat we goed aan elkaar hangen, we zijn één ploeg. En vooral: we zitten ideologisch op dezelfde golflengte.”

“We gaan wel flink moeten besparen. NinoMundo, Babbelonië,… zijn geschrapt en een aantal vzw’s, die jaarlijks 200.000 euro kosten, hebben nu zelf de handdoek in de ring gegooid. We proberen zo efficiënt mogelijk te werken en zaken die niet tot onze core business behoren, gaan we ook niet meer doen in de toekomst. We zijn van plan om binnen 5,5 jaar een stad achter te laten die een moderne stad is qua organisatie, qua personeel en die ook een aantal zaken heeft gerealiseerd waar de stad nood aan heeft. Bijvoorbeeld een evenementenhal. Dat was ook één van onze prioriteiten. We gaan proberen om dat te realiseren, uiteraard niet meer dit jaar.”

“Ninove, een stad van 40.000 inwoners, heeft nergens een deftige zaal waar je iets groots kan organiseren. Alles moet in openlucht gebeuren, wat ook een beetje tot wrevel leidt bij de mensen die daar wonen. De evenementen vinden immers vaak op dezelfde locatie plaats, in de omgeving van het stadspark. Het is de bedoeling om wat faciliteiten te creëren waar mensen indoor activiteiten kunnen ontwikkelen, zodat de overlast voor de buurt beperkt wordt en dat je nog meer activiteiten kunt organiseren, want niet elke activiteit kun je buiten organiseren. Als stadsbestuur is het ook belangrijk dat je rekening houdt met de mensen die er wonen. Misschien moeten we dat wat meer spreiden. We zijn aan het bestuderen op welke manier dat kan.”

Er is ook al jaren vraag naar een carnavalswerkhal.

“Wij zijn bezig met dat te onderzoeken. Carnaval is de grootste culturele manifestatie van de stad waar heel Ninovieters bij betrokken zijn. We zien dat het aantal groepen met wagen jaar na jaar afneemt. Er is dus een probleem. We zullen proberen om daar een oplossing voor te vinden.”

Een evenementenhal en een carnavalswerkhal: het zal allemaal veel geld kosten.

“De Beversteeg heeft ook veel geld gekost en wat daarvan de meerwaarde is voor Ninove? Joost mag het weten. Het stond in ons verkiezingsprogramma en we gaan zien wat we daarmee kunnen doen, maar het zal in ieder geval geen vrijblijvend plaatje zijn in ons verkiezingsprogramma. Zal het dan allemaal op het eerste of tweede jaar gebeuren? Waarschijnlijk niet, maar ik heb er alle vertrouwen in dat we toch tot een oplossing zouden moeten kunnen komen.”

Wat heeft je het meest verrast aan (het mandaat van) burgemeester?

“Wat er allemaal op je afkomt, dat is niet van de poes. Het is heel omvattend. Iedereen wil ook bij de burgemeester zijn. Voor mijn operatie zat ik hier elke dag, ook op zaterdag en zondag. Je bent voor heel veel dingen verantwoordelijk. De burgemeester is bevoegd voor brandweer, politie, integrale veiligheid,… Maar ik was ook nog verantwoordelijk voor burgerzaken, voor het onthaal en voor communicatie, voor aankoop en verkoop van stadseigendommen, voor het personeel…”

“Ik had een heel uitgebreide portefeuille, maar naargelang de weken verstreken, had ik door dat de burgemeestersbevoegdheden – de bevoegdheden die alleen voor de burgemeester zijn – al genoeg zijn. Met mijn levertransplantatie heb ik ginder boven voor de deur gestaan. Ik heb een tweede kans gekregen. Dan heb ik voor mezelf uitgemaakt: als je in twee dagen tijd je familie moet samenroepen om het over je begrafenis te hebben, hoe je die gaat organiseren, dan ga je toch wel eens nadenken.”

Ik ga meer tijd maken voor mijn gezin en ook voor mezelf want ik heb ondervon­den: als ze het licht hier uitdoen, en dat kan soms snel zijn, is het voorbij. En onmisbaar? Het kerkhof ligt vol met onmisbaren. Daarom ben ik nu een aantal bevoegdhe­den aan het herverde­lenGuy D’haeseleer

“Ik heb gezegd: Nee, op zondag ga ik niet meer in het stadhuis 20 mensen ontvangen. Ik ga meer tijd maken voor mijn gezin en ook voor mezelf want ik heb ondervonden: als ze het licht hier uitdoen, en dat kan soms snel zijn, is het voorbij. En onmisbaar? Het kerkhof ligt vol met onmisbaren. Daarom ben ik nu een aantal extra bevoegdheden, die ik me had toegeëigend, aan het herverdelen. Malika (Sclacmender, red.) zal burgerzaken doen, Dany (Goessens, red.) zal communicatie doen en Werner (Somers, red.) gaat de aan- en verkoop van stadseigendommen doen. Ik schuif dus wat kleinere bevoegdheden door, waardoor ik meer tijd heb om me inhoudelijk met dossiers bezig te houden, want mijn weken zaten vol met mensen ontvangen, dienstbetoon en overlegmomenten.”

Voor je operatie, hoe zag een doorsnee werkdag dan uit voor u? Hoeveel uur besteedde je aan de job?

“Voordien was het zeven dagen op zeven. Iedere burger die tijdens de vorige legislatuur iets had gevraagd en die een onvoldoende antwoord of zelfs geen antwoord had gekregen, kwam sinds wij aangesteld waren naar hier. Het was een bottleneck. Ik was hier elke dag om 8 uur en ik ging ’s avonds om 20 à 21 uur naar huis en was dan thuis ook nog bezig. Nu doe ik dus enkel mijn burgemeestersbevoegdheden, brandweer en politie en zo, plus personeel. Voor de rest probeer ik coördinerend te werken nu. Dossiers naar mij toe trekken die hier en daar wat vast zitten in de administratie, zodat ik zaken kan laten vooruitgaan. Er moet ook iemand het overzicht bewaren.”

Ik luister naar mijn lichaam, want een derde kans krijg ik niet meer. Ik wil dit niet verprutsenGuy D’haeseleer

Hoeveel uur werk je nu nog?

“Ik ben nog aan het opbouwen. Mijn chirurg had gezegd: neem twee à drie halve daagjes per week. Dinsdag bijvoorbeeld was ik heel vroeg begonnen en ben ik om 15 uur naar huis gegaan. Mijn lichaam zei dat het goed was geweest voor vandaag en ik ben om 17 uur in mijn bed gekropen. De dag voordien had ik ook een goede dag. Het gaat. Ik luister wel naar mijn lichaam, want een derde kans krijg ik niet meer. Ik wil dit niet verprutsen.”

Wat was het leukste en het droevigste moment van het voorbije half jaar?

“Het is emotioneel wel zwaar geweest. 30 jaar hard gewerkt en dan gaat ineens, van vandaag op morgen, het licht uit. Waar ik nog het meest van heb afgezien, is die 45 dagen in het ziekenhuiskamertje van drie op vier. Ik heb toen geen enkele nacht geslapen, ik zat daar elke avond aan het raam. Ik zag ’s avonds overal het licht uitgaan bij iedereen, maar bij mij bleef het licht branden of ik zat gewoon voor mijn raam. Ik kon niet slapen. Het was ook zwaar om met niets te kunnen bezigzijn. Ik volgde wel de gemeenteraden en ik las van alles… Maar de collega’s hebben dat allemaal goed opgelost. Ik ben er heel blij om. Nu ga ik proberen weer stilletjes aan op te bouwen.”

“Het mooiste moment was mijn eedaflegging. Ik denk dat niemand in heel België ten eerste gehoopt had dat dat zou gebeuren en ten tweede ook niet gedacht had dat dat ooit ging gebeuren in Vlaanderen. Dan denk je toch: het is allemaal niet voor niets geweest.”

Wat was je eerste beslissing als burgemeester?

“Ik denk de uitbreiding van de openingsuren bij de politie en het ook zonder afspraak bereikbaar maken van het politiekantoor. Dat is in januari ingegaan. En ook de voetpatrouilles en meer politie op straat. “

Hoe heeft je gezin en familie gereageerd op het eerste half jaar als burgemeester?

“Ze waren blij voor mij: eindelijk toch eens loon naar werken.”

Ook na je gezondheidsproblemen?

“Ze hebben gezegd: je hebt veel offers gebracht, maar je ziet dat het snel kan gedaan zijn. Ik heb hen wel beloofd dat ik meer tijd voor het gezin zal maken. Ik heb nu 30 jaar hard gewerkt, nu nog steeds, maar zeven dagen op zeven, 12 à 13 uur per dag is misschien wel wat veel.”

Een levertrans­plan­ta­tie is al een risico – 10 procent overleeft het niet en 20 procent sterft binnen het jaar – en door mijn gewicht liep ik extra risico. Mijn familie besefte dat ik evengoed niet kon wakker worden als welGuy D’haeseleer

Het zal ook wel zwaar geweest zijn voor je gezin en familie?

“Ja, want ik had ook nog niets geregeld bij de notaris. Je zit daar dan: de begrafenis, hoe gaan we dat doen, wie, wat… dat waren de gesprekken. Dat was heel pijnlijk. Een levertransplantatie is al een risico – 10 procent overleeft het niet en 20 procent sterft binnen het jaar – en door mijn gewicht liep ik extra risico. Mijn familie besefte dat ik evengoed niet kon wakker worden. En ik heb nadien ook nog wat complicaties gehad. Het was dus een woelige weg.”

Maar nu gaat het vrij goed?

“Ik moet nog op controle, er zijn nog wat issues die ze opvolgen. Mijn bloedwaarden waren vorige week weer wat slechter, maar dat gaat wat op en af. Tot 14 dagen geleden moest ik twee keer per week op controle en bloed laten afnemen, nu is dat nog één keer. Maar als het wat slechter gaat, moet ik misschien terug meer gaan. Het is niet zoals bij een appendicite, dat ze je opereren en dat je er van af bent. Je lever is het belangrijkste orgaan van je lichaam, het heeft 40 à 50 functies, hebben ze mij verteld.”

Er loopt nog steeds een onderzoek naar mogelijke verkiezingsfraude. Er werden al mensen verhoord, hebt u zich al aangemeld?

“Ik had dinsdag via mijn advocaat laten weten dat ik vrijwillig wou komen om mijn verhaal te doen. Ik kan wel geen drie uur praten, je hoort het nu al aan mijn stem (na een interview van ongeveer een uur, red.). Maar hij heeft gezegd: zolang zijn stem het volhoudt, kun je hem verhoren. We lieten weten dat we (afgelopen, red.) donderdag zouden kunnen komen, maar ze hebben gezegd dat ik wel uitgenodigd zal worden als het nodig is. Zolang ik niet word uitgenodigd, hoef ik niet zelf te komen, hebben ze gezegd.”

Ik weet niet of ik ooit weer de oude zal worden. Mijn specialis­ten zeggen dat ik wel terug zal worden zoals voordien, maar dat kan zes maanden, een jaar of anderhalf jaar durenGuy D’haeseleer

Hoelang zal het duren vooraleer je terug de oude bent?

“Ik weet niet of ik ooit weer de oude zal worden. Mijn specialisten zeggen dat ik wel terug zal worden zoals voordien, maar dat kan zes maanden, een jaar of anderhalf jaar duren. Dat hangt van iedereen persoonlijk af.”

Ten slotte: Wat brengt de vakantie? Hoe ziet de zomer eruit?

“Ik mag niet te ver gaan. Ik had een vakantie gepland in Rhodos, waar ik vorig jaar ook ben geweest met mijn zoon en stiefkinderen, maar ik heb die moeten annuleren. Als er zich iets voordoet, moet ik binnen de kortst mogelijke tijd in het ziekenhuis zijn. Van Rhodos ben je niet snel terug in België. Volgende week dinsdag moet ik op controle en als ik een ‘go’ krijg, dan ga ik een week naar Frankrijk met de kinderen en kleinkinderen. Op een halve dag ben ik terug indien nodig. Als het mogelijk is, ga ik ook met mijn vriendin in augustus nog een weekje weg. Naar het oosten, misschien Kroatië, Slovenië of Oostenrijk, dat bekijken we nog.”