Premier Alexander De Croo (Open Vld) heeft tijdens een 1 mei-toespraak gezegd dat hij wil snoeien in de sociale voordelen van niet-actieven, maar dit voorstel werd onmiddellijk afgeschoten door PS-voorzitter Paul Magnette. “Hiermee is nog maar eens aangetoond wie de echte baas is van de Vivaldi-regering”, zegt Kamerlid Hans Verreyt. “De Vlaming betaalt, maar de PS bepaalt. Het is in een Belgisch kader gewoon niet mogelijk om iets van een arbeidsmarktbeleid te voeren en dit moet dan ook zo snel mogelijk geregionaliseerd worden.”

De Open Vld hield afgelopen weekend een 1 mei-bijeenkomst in Blankenberge, waar ook premier Alexander De Croo voor het eerst in jaren het woord nam. De Vlaamse liberalen proberen De Croo in de markt te zetten als de zogenaamde ‘staatsman’ die boven de partijpolitiek staat. Ter gelegenheid van de Dag van de Arbeid liet hij zich nog eens gelden als partijmilitant. De Croo haalde er uit naar de socialisten, die volgens hem de middenklasse ten onrechte als grootverdieners voorstellen. Om de kloof tussen werken en niet werken te vergroten, moeten volgens hem niet alleen de lasten op arbeid omlaag, maar moet er ook gesnoeid worden in de sociale voordelen van wie niet werkt. PS-voorzitter Paul Magnette reageerde hier echter zeer furieus op en zei dat dit absoluut niet bespreekbaar is. Hij maande De Croo aan om zich te houden aan het regeerakkoord. 

“MAGNETTE ECHTE BAAS VAN VIVALDI”

“De woorden van De Croo waren nog niet koud of Magnette schoot ze al af”, zegt ze Verreyt. “Hiermee is nog maar eens aangetoond wie de echte baas is van de Vivaldi-regering. De Vlaming betaalt, maar de PS bepaalt.”

Het voorstel van De Croo was dan ook enkel voor de Bühne. “Zijn toespraak diende enkel om zijn steeds kleiner wordende liberale achterban tevreden te houden”, aldus Verreyt. “De Croo fungeert als de ‘Flamand de service’ of de nuttige idioot die enkel premier is om het PS-beleid uit te voeren. 

Het gekrakeel binnen de Vivaldi-regering toont volgens het Vlaams Belang de onbestuurbaarheid van België aan. “Het is in een Belgisch kader gewoon niet mogelijk om iets van een arbeidsmarktbeleid te voeren en dit moet dan ook zo snel mogelijk geregionaliseerd worden”, besluit Verreyt. “Vlaanderen heeft andere noden en maakt andere politieke keuzes dan Wallonië. Geef hen beiden die mogelijkheid met het genot van de bijhorende baten of kosten.”