Frédéric Erens (1968) uit Keerbergen maakt sinds 1990 deel uit van het Vlaams Blok / Vlaams Belang. Erens zat van 1995 tot 2000 de Brusselse partijafdeling voor, en was van 2001 tot 2004 nationaal voorzitter van de Vlaams Blok Jongeren. In 2004 werd hij verkozen in het Brussels Parlement, en een paar jaar later in de gemeenteraad van Brussel-stad. Tot 2015 leidde hij tevens de Brusselse afdeling. Na zijn verhuis naar Vlaams-Brabant werd Erens er provinciaal voorzitter. Tot voor kort was hij professioneel actief als bankier en verzekeringsmakelaar. Op 9 juni werd hij verkozen met 5.468 voorkeurstemmen.

Wat bracht u bij het Vlaams Belang, Frédéric?

Het Vlaams Belang was de enige partij die luidop verwoordde wat de meerderheid van de bevolking stilletjes dacht. En de partij is dat nog steeds. Op vlak van veiligheid, immigratie en sociale bezorgdheid is de partij altijd vooruitstrevend geweest. Ze bood beleidsoplossingen die door de andere partijen luidop werden afgebroken, maar uiteindelijk in alle stilte werden geïmplementeerd. Ook op staatkundig vlak zijn de voorstellen van het Vlaams Belang de enige uitweg uit het Belgisch moeras: een onafhankelijk Vlaanderen betekent niet alleen een besparing op de ‘politiek’ en een verlichting van het staatsbestel, maar geeft ook hoop aan alle Vlamingen. Mijn keuze voor Vlaams Belang is gewoonweg een kwestie van gezond verstand. Het is de kracht van een overtuiging.

Wat worden uw aandachtspunten in het Vlaams Parlement?

Mijn aandacht ligt bij de thema’s Mobiliteit, Brussel en Financiën. Vooral de Vlaams-Brabantse dossiers, zoals de ring rond Brussel en de luchthaven van Zaventem, wil ik van heel nabij opvolgen. En hetzelfde geldt ook voor de onhoudbare situatie van de Vlaamse infrastructuur. Drie op de tien bruggen in Vlaanderen bevinden zich in matige tot zeer slechte staat. Om alle Vlaamse infrastructuur zoals bruggen, wegen en dijken te herstellen of te vervangen, is op korte termijn 11 miljard euro nodig. Er is dus veel werk aan de winkel.