Betaalbare en kwalitatieve rusthuizen: maximumfactuur!

De steeds duurder wordende rusthuisfacturen leggen een onaanvaardbare druk op de bewoners, die vaak hun laatste spaarcenten moeten aanspreken, en op hun kinderen die via de onderhoudsplicht vaak een deel van de rusthuisfactuur moeten ophoesten. Dat kan niet. De belastingdruk in ons land is torenhoog, dus dan mogen wij toch wel veronderstellen dat hiermee de rusthuizen op een vol- doende wijze kunnen worden gefinancierd? Een maximumfactuur dringt zich dus op. Dit wil zeggen dat de overheid, naargelang inkomen en eigendoms- situatie, het verschil tussen rusthuisfactuur en pensioen bijpast.

 De leefomstandigheden in commerciële woonzorgcentra laten vaak te wensen over. De zorg is er duur en bewoners worden er soms niet goed verzorgd en slecht gevoed. Een belangrijke oorzaak is onderbemanning, omdat de rusthuizen omwille van winstbejag geen extra middelen willen vrijmaken om extra perso- neel – boven de wettelijke normen – aan te werven. Ook op de maaltijden wordt bespaard met zelfs ondervoeding tot gevolg. De normen met betrekking tot het minimum aantal personeelsleden in rusthuizen moeten dringend worden opge- trokken. Ook de Vlaamse regering moet wat dat betreft met voldoende geld over de brug komen om een degelijke verzorging tegen een betaalbare prijs te ga- randeren. De Zorginspectie moet daarnaast meer en efficiënter optreden om ervoor te zorgen dat wantoestanden in rusthuizen niet meer kunnen plaatsvinden.