Hoewel de Franse presidentsverkiezingen reeds plaatsvinden op 10 en 24 april a.s. is Emmanuel Macron, de huidige Franse president, officieel nog altijd geen kandidaat om zichzelf op te volgen. Normaal gezien zou hij zijn kandidatuur bekendmaken tijdens een geplande – maar inmiddels afgezegde – meeting in Marseille op 5 maart aanstaande. Volgens zijn entourage wil Macron zijn ‘verantwoordelijkheid’ als president tot op het laatste moment opnemen.  Dat is uiteraard puur volksbedrog!

Als president kan hij – zeker nu er een oorlog woedt in het Oosten – het volk via de media toespreken wanneer het hem uitkomt, als president, en niet als kandidaat. Zo omzeilt hij de tijdspanne die elke kandidaat in een normale democratie wordt toegemeten. Het is trouwens opvallend hoe vaak hij de laatste tijd iets te vertellen heeft. Is het niet Covid, dan heeft hij nu Oekraïne. Bovendien – zo denkt hij tenminste – zullen de kiezers in deze barre tijden voor ‘stabiliteit’ (lees voor zichzelf) kiezen. Hij kan spijtig genoeg nog gelijk krijgen ook.

Na een zwak quinquennat, tracht hij nu via reisjes naar Moskou en telefoontjes aan Poetin, het cachet van ‘groot staatsman’ te verkrijgen. Hoewel zijn bezoek aan het Kremlin en zijn – naar eigen zeggen – meerdere telefoons met de Russische president, niets, maar dan ook niets,  hebben opgeleverd stijgt zijn populariteit. In de recentste peiling haalt hij 28% (+2%). Marine Le Pen moet het stellen met 16% (-0,5%) en Éric Zemmour met 14% (-1,5).

De kandidate van Les Républicains, Valérie Pécresse, blijft van het podium glijden en verdwijnt uit de top-3. Ze haalt nog 13% (-1%). Enige tijd geleden was ze nog de gedoodverfde kandidaat die het in de tweede ronde tegen Macron zou opnemen. In één peiling wordt ze zelfs door Jean-Luc Mélenchon voorbij gestoken.

Aan de linkerzijde behaalde Jean-Luc Mélenchon 10,5% en noteerde een lichte daling (-0,5), terwijl de groene Yannick Jadot stabiel bleef (5%) evenals de socialistische kandidaat Anne Hidalgo (2,5%). De communist Fabien Roussel daalde licht (3,5%; -0,5) evenals de overzeese Christiane Taubira die 1,5% behaalde (-0,5%).

Volgens politieke waarnemers beïnvloedt Poetin de peilingen (en misschien het stemgedrag). Uitlatingen uit het verleden, over diezelfde Poetin, zouden Marine Le Pen, Zemmour en Mélenchon wel eens parten kunnen spelen. Als de oorlog in Oekraïne, en uitspraken uit het verleden, een rol gaan spelen dan zijn het voornamelijk Zemmour en Mélenchon die het gelag zullen moeten betalen. Bij Marine gaat het voornamelijk over leningen die het RN afsloot bij Russische banken, omdat de Franse banken dat (onder druk van het regime) weigerden.

Al die uitlatingen en handelingen dateren natuurlijk van voor de tijd dat het individu van het Kremlin de oorlog in Oekraïne opstartte.

“Het probleem van Oekraïne is niet dat Rusland met een invasie dreigt, dat geloof ik niet. (…) Rusland, ik neem aan, zal Oekraïne niet binnenvallen,” zei Eric Zemmour in december op France 2.

“De Verenigde Staten van Amerika hebben besloten Oekraïne bij de NAVO in te lijven en Rusland voelt zich vernederd, bedreigd en aangevallen”, zei Jean-Luc Mélenchon begin februari.

Pécresse,  die haar concurrentie aanvalt op sommige van die uitspraken, is van een last bevrijd sinds vrijdag bekend werd dat oud-premier François Fillon (van haar partij LR) zijn Russische mandaten in de raden van bestuur van petrochemische reus Sibur en Zarubezhneft, een bedrijf dat gespecialiseerd is in koolwaterstoffen, had neergelegd.

Normale verkiezingen worden het alleszins niet.

RVW