“Winterwandeling bij windkracht zes”

Voor haar eerste activiteit in 2020 koos Seniorenforum Antwerpen voor een wandeling op dinsdag jl. in de bossen rond de Abdij van Westmalle. We hoopten bij de planning op een twintig actieve senioren, het werden er… 52!

Vooraf hadden de “gidsen” een parcours van een vijf kilometer uitgestippeld want Vlaanderen mag dan klein zijn, het Molenbos is toch behoorlijk uitgestrekt. Vooral sparren en andere naaldbomen, hier en daar wat beuken en eiken. Mooie dreven wisselen af met graasweiden en ook schapen hebben hier hun eigen terrein. Kortom: voor de wandelaars een paradijs.

De verrassende en deugddoende belangstelling deed ons besluiten in twee groepen te gaan op hetzelfde parcours in tegenovergestelde richting. Een groep onder leiding van Lutje en een met Dirk als gids.

En toen kwam de “storm”, daags voor de wandeling. We vernamen dat maandag de bossen verboden terrein waren: te gevaarlijk. Een alternatieve route werd uitgeprobeerd en dan was het afwachten.

Op dinsdagochtend de bosomloop gaan verkennen. Eigenlijk was er nog een formeel verbod doch men liet oogluikend toe dat er in de bossen weer gewandeld werd. Mensen die hun hond uitlieten, een eenzame veldrijder (er zijn nogal wat bospaadjes die het oefenterrein zijn van onze Flandriens) en onze gidsen. Hier en daar wat geknakte bomen, veel takken op de wandelwegen maar niets dat ons zou tegenhouden. Af en toe een windstoot die om aandacht vroeg of er niks naar beneden kwam, maar evengoed een knipoog van de zon.

Iets voor 14 uur arriveerden de eerste deelnemers en dan groeide de groep snel aan. Om 14.15, onder een twijfelende zon, gingen we op pad. En zoals het hoort voor een “winterwandeling” dook de zon weg en werden we tweemaal getrakteerd op hagel, gelukkig niet uit de loop van een geweer. De zwaarste bui “in het zicht van de haven”.

Iedereen zonder problemen terug rond 16 uur aan de startplaats, het wereldberoemde “Café De Trappisten”. Onze grootste waardering voor alle deelnemers om windkracht zes – en dat liet zich bij momenten goed voelen – te trotseren. Jong van hart, allen!

Moet het nog gezegd dat in de grote zaal die we hier ter beschikking hadden, en waar geen stoel onbezet bleef, de trappist er vlot inging? Met dank aan de snelle en vriendelijke bediening.

Om 19.00 uur vertrokken we nog met een mooie delegatie naar Heide-Kalmthout om daar het lokaal protest tegen een aangekondigd asielcentrum te steunen.