Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

2020 zal niet snel vergeten worden, zelfs als we tussen nu en enige maanden weer naar het “normale” terugkeren, weer mensen ontmoeten, vrij en van fysieke beperkingen ontheven ons eigen leven kunnen leiden. Of minstens toch deels!

Uit eten gaan, lezingen, concerten, opera bezoeken, groepswandelingen en uitstappen maken of gewoon gezellig samenkomen in de Brabobar te Antwerpen, de Kelderbar te Mechelen of wat later in het jaar in de tuin te Grobbendonk… we hebben het gemist en we kijken er reikhalzend naar uit.

Van zo snel het weer kan opent alvast de Brabobar in het Vlaams Belang secretariaat op de Amerikalei, en dat met vaste openingsuren. U zal er de vertrouwde medewerkers van de Van Maerlant vinden, garantie voor gezelligheid.    

Idem voor de ruime Kelderbar in het historisch pand op de Markt van Mechelen waar het provinciaal secretariaat van het  Vlaams Belang is gevestigd, tot groot ongenoegen van de ‘imam van Mechelen’, ook de ‘Reichstagbrand minister’ genoemd: Somers Bart.

Uiteraard zullen we jullie tijdig en volledig informeren, zoals u dat van ons mag verwachten.

Bij het afscheid van het oude jaar past het stil te staan bij hen die we de voorbije twaalf maanden moesten laten gaan. 2020 zal vooral daardoor in onze geheugen blijven hangen, want bovenop het normale levensverloop kwam dat Chinees virus. Ieder van ons kent wel iemand die mogelijks eerder dan te verwachten was zijn of haar “laatste bocht in de rivier” heeft genomen. Sta ons toe één naam hier te vermelden: Cyriel Madsen.

We schreven op 5 april,  daags na zijn overlijden, het volgende:

“Cyriel was de militant die met raad en daad alles overhad voor de gemeenschappen waarin hij zich zo thuis voelde: Vlaanderen en in het bijzonder de vrijwilligers van de Van Maerlantstraat én het Seniorenforum Antwerpen.

Daar kon je hem aantreffen, samen met zijn Maria, op de wekelijkse kaartnamiddagen op donderdag, bij de maandelijkse vrijdagse etentjes die hij nooit oversloeg en waar hij en Maria altijd de handen uit de mouwen staken, en op alle, werkelijk alle activiteiten van het Seniorenforum. Hij was de trouwste onder de getrouwen, vanaf het prille begin tot z’n voortijdig einde.

Het deed hem, als ieder van ons, echt deugd dat we in mei 2019 de winnaar van de verkiezingen waren. Het gaf verse brandstof aan onze werking maar ook het aantreden van een jonge generatie in onze partij had zijn onvoorwaardelijke steun. Maar nooit gaf hij de kameraadschap op met hen die onze partij in haar donkerste jaren overeind hielden. Een houding die als het ware als zijn testament, ook de onze zal zijn.”

In Cyriel herdenken we allen, door ons gekend of ongekend. Bewaar de mooie momenten!

Daar de “landsvrouwe Berx” het “Nieuwjaarszingen” in onze provincie heeft verboden (vrienden, we maken bizarre tijden mee!) verheffen we hier maar onze stem en zingen:

“Nievjaarke zoete,

’t varken ei vier voeten,

vier voeten en ne steert,

’t varken is geen duitje weerd”

’t Hoeft niet altijd zwaar op de hand te zijn; speels en volks zijn ons ook eigen.

Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

wat te wensen voor ’t nieuwe jaar?

Beginnen we met Gezondheid!: zeker en vast, onbeperkt en voor iedereen.

En dan? De terugkeer van ’t gezond verstand! Niet in ’t minst bij de regering.

Liefde, onvoorwaardelijke liefde.

Geduld, voor de ongeduldigen.

Integriteit, karaktervastheid, trouw.

Eerlijkheid, minstens betrachten.

Bewondering. Wees niet bang van ’t mooie, van ’t waardevolle.

Amnestie: bereid zijn de spons te vegen over ’t verleden.

Radicaal, nooit marginaal. Nooit zo vulgair worden als onze tegenstanders.

Strijdbaar: vreedzaam maar weerbaar.

Tenslotte? In 2021 stappen zetten naar de Republiek Vlaanderen.

Dit en alles wat u maar kan verzinnen wensen jullie

de stuurgroep en voorzitter van Seniorenforum Antwerpen.