Contingentering

In 2014 spraken de meerderheidspartijen CD&V , N-VA en Open VLD af om een nieuw inschrijvingsdecreet voor ons onderwijs uit te werken dat een einde zou moeten maken aan het schoolkamperen. Nadat de drie partijen nu al jaren bezig zijn te onderzoeken hoe ze dit nieuwe decreet vorm willen geven, raakte het debat de voorbije dagen opnieuw in een stroomversnelling toen de media beelden toonden van ouders die in de bittere koude kampeerden aan de schoolpoort.

Momenteel geldt nog het decreet betreffende het inschrijvingsrecht van 25 november 2011 dat bij de inschrijvingen een opsplitsing maakte tussen zogenaamde ‘indicatorleerlingen’ – leerlingen waarvoor het gezin een schooltoelage ontvangt of waarvan de moeder geen diploma heeft van het secundair onderwijs – en ‘niet-indicatorleerlingen’. Als in een school bij de inschrijvingen het plafond in het ene contingent bereikt is, krijgen leerlingen in het andere contingent voorrang.  Op deze manier wilden CD&V, N-VA en SP.a, de indieners van het decreet van 2011, de scholen een zogenaamde ‘sociale mix’ opdringen.

Kafkaiaanse toestanden

In Antwerpen en Gent is er bovendien een digitaal aanmeldingssysteem van  kracht waarbij ouders op een website de scholen van hun voorkeur kunnen opgeven en waarbij vervolgens op basis van bepaalde criteria – zoals de afstand van de woonplaats tot de school en de contingentering – wordt meegedeeld in welke scholen deze ouders hun kinderen mógen inschrijven. De Vlaamse regeringspartijen en de linkse oppositie willen dit centraal aanmeldingssysteem nu uitbreiden naar heel Vlaanderen. Ter gelegenheid van een debat dat deze week in het Vlaams Parlement plaatsvond maakte Vlaams Belang-fractievoorzitter Chris Janssens echter duidelijk dat uitbreiding van een aanmeldingssysteem zoals we dat nu kennen in Antwerpen en Gent naar heel Vlaanderen absoluut onwenselijk is.

Hij verwees daarbij naar de kafkaiaanse toestanden toestanden waartoe het Gentse aanmeldingssysteem leidde. Een tweeling die wordt opgesplitst tussen scholen, een jongen die slaagt voor toelatingsproeven voor sportopleiding, maar zich uiteindelijk moet inschrijven in een andere school die geen sportopleiding voorziet, een jongere die een kunstenopleiding wil volgen, maar die zich uiteindelijk moet inschrijven in een andere school zonder kunstonderwijs, zijn maar enkele van de voorbeelden.

Vrije schoolkeuze

Chris Janssens maakte ook duidelijk wat voor het Vlaams Belang de prioriteiten moeten zijn van een nieuw inschrijvingsdecreet: de vrije schoolkeuze moet maximaal worden gerespecteerd: “Wanneer men via geforceerde maatregelen en geknoei aan de voorrangsregeling de sociale mix wil realiseren, zal dat er de facto steeds op neerkomen dat de vrije schoolkeuze van sommige leerlingen wordt aangetast.” Voor het Vlaams Belang mag ons onderwijs geen ideologische speeltuin meer zijn van cultuurmarxisten die geloven in de maakbare samenleving.

De Vlaams Belang-fractievoorzitter durfde als enige ook de taboes doorbreken rond de echte oorzaken van het feit waarom sommige ouders zich genoodzaakt voelen aan bepaalde scholen te kamperen. “Waar iedereen in dit debat over zwijgt, de olifant in de kamer, is uiteraard het feit dat de problematiek zich vooral stelt in en rond steden waar in bepaalde scholen door een te grote instroom aan slecht geïntegreerde immigranten het onderwijsniveau naar beneden is gehaald en waarbij Vlaamse ouders een wedren organiseren naar de overblijvende kwaliteitsscholen in hun omgeving. Dat is – samen met het capaciteitstekort – de belangrijkste reden voor het schoolkamperen. Niet de kamperende ouders moeten met de vinger gewezen worden, wel de politici die het door hun lakse immigratiebeleid zover hebben laten komen.”

Chris Janssens had tot slot ook nog een duidelijke suggestie voor de minister: “Het wordt tijd dat u een en onderzoek voert naar de dalende onderwijskwaliteit in sommige scholen en er orde op zaken stelt.”

Lees hier het verslag van het debat.