Waar zitten de feministen in deze aangelegenheid ?
In 2010 omschreef The Economist de grootschalige abortus van vrouwelijke foetussen als een vorm van ‘gendercide’ (het systematisch doden van leden van een specifiek geslacht). Volgens hetzelfde blad is deze gruwel wel aan het afnemen, gelukkig maar zouden we zeggen.
Volgens France Info zijn wereldwijd naar schatting 150 miljoen meisjes ‘vermist’ als gevolg van selectieve abortus.
In het jaar 2000 werden wereldwijd 1,6 miljoen meisjes die men verwachtte geboren te zien worden, nooit levend ter wereld gebracht.
Vijfentwintig jaar later is dat aantal gedaald tot 200.000 – en het blijft verder afnemen. De sterkste daling deed zich voor in regio’s waar de voorkeur voor zonen het hardnekkigst was, zoals Zuid-Korea. In landen waar ouders doorgaans al een voorkeur hadden voor een gemengde gezinssamenstelling, zoals in de Verenigde Staten of Scandinavië, blijkt zelfs dat meer koppels actief hopen op een dochter – en dat er meer betaald wordt voor adopties van meisjes.
Belangrijk is wel dat ouders zelden jongens aborteren omdat het jongens zijn, en dat er tot op heden geen enkel groot land is waar een overschot aan meisjes is vastgesteld.
Voor The Economist is de afname van deze praktijken een positief teken: het wijst erop dat het diepgewortelde seksistische idee dat het krijgen van een zoon waardevoller zou zijn, stilaan aan kracht verliest.
RVW