Het Vlaams Belang veroordeelt ten stelligste de boekenverbranding die verschillende Canadese scholen organiseren. Het gaat om tal van boeken en strips – waaronder van Kuifje, Asterix en Lucky Luke. In de verhalen zouden de Amerikaanse Indianen zogezegd ‘stereotiep’ worden afgebeeld. De censuur komt er nadat een comité vertegenwoordigers van de scholenraad en de inheemse bevolking ‘aanbevelingen’ maakte. Dat doet fel denken aan de ‘Werkgroep Dekolonisering’ in Gent die adviezen opstelden die onder meer leidden tot de censuur van Pipi Langkous.

In Canada is een heuse boekenverbranding aan de gang. Nadat een links-activistisch comité bepaalde aanbevelingen maakte in een document van maar liefst 165 pagina’s, ging een schoolkoepel over tot het verbranden, weggooien en begraven van zogezegd racistische boeken. Het gaat onder meer om het stripverhaal ‘Kuifje in Amerika’, maar ook om romans en zelfs encyclopedieën. In totaal werden al 4.716 boeken verwijderd uit dertig schoolbibliotheken.

Woke activisme leidt tot boekenverbrandingen: “Iedereen die de geschiedenis heeft gevolgd weet dat het met dat soort enge dingen begint, maar niet eindigt”

“Het gaat hier om een wereldwijd fenomeen”, licht Vlaams Parlementslid en lid van de commissie Cultuur Filip Brusselmans (Vlaams Belang) toe. “De filosofische basis voor het woke-activisme vond men bij enkele Franse neomarxisten zoals Jacques Derrida: hij zei dat al onze interacties en instituten in het Westen bestaan uit onderdrukkers en onderdrukten. Daarna floreerde deze ideologie in de VS om vervolgens de rest van de Westerse wereld te besmetten. Ook bij ons zagen we al tal van gelijkaardige zaken. Denk maar aan de aanbevelingen van de extreemlinkse ‘Werkgroep Dekolonisering’ in Gent: toen moest onder andere Pipi Langkous eraan geloven. Deze linkse kruisvaart is mondiaal en kent geen grenzen.”

“Au fond komt het neer op een extreem deterministisch hokjesdenken waar niet aan te ontsnappen valt,” vervolgt Brusselmans. “Want wie blank, hetero, Westers enzovoort is, is altijd de onderdrukker. Wie gekleurd is, holebi, vrouwelijk… is automatisch slachtoffer. Zo kunnen volgens de woke theorie gekleurde mensen zelfs niet eens racistisch zijn. We zien nu de eerste uitwassen van dit giftig denken: boekenverbrandingen, beeldenstormen… Iedereen die de geschiedenis echter heeft gevolgd, weet dat het met dat soort enge dingen begint, maar niet eindigt.”

“Het gezond verstand is echter nog niet verdwenen, onze zaak is niet verloren”, besluit Brusselmans. “De woke activisten zijn misschien wel luid, ze zijn met weinig. Het komt er dus op om aan om ook onze stem te laten horen. Omdat brave mensen – de ‘silent majority’ – per definitie braaf zijn, hebben ze vaak de neiging om te zwijgen: maar we mogen niet langer stil blijven en ondergaan – het stopt hier!”