Woke: een cultuuroorlog tegen onze Europese beschaving
Op donderdag 30 maart organiseerde Europees Parlementslid Tom Vandendriessche in samenwerking met Identiteit en Democratie Stichting een conferentie over woke. Met dr. James Lindsay en Prof. dr. Frank Furedi schoven twee sprekers van de bovenste intellectuele plank aan de conferentietafel. “Woke wil het volledige concept van wat normaal is vernietigen”, zegt Europees Parlementslid Tom Vandendriessche.
Het voorwoord van de conferentie werd verzorgd door initiatiefnemer Tom Vandendriessche. “Op slechts enkele jaren tijd is woke niet meer weg te denken”, aldus Vandendriessche. “Het is overal te zien. Woke wil het volledige concept van wat normaal is vernietigen.” Hij sloot zijn voorwoord af met een waarschuwing: “De komende twee uren zal deze ruimte vermoedelijk geen ‘safe space’ zijn, maar een open debat is net de smeerolie van onze democratie.”
De eerste spreker was Dr. James Lindsay. Hij begon zijn carrière in de academische wereld en behaalde een doctoraat in de wiskunde, maar raakte vervolgens gedesillusioneerd over de stand van zaken aan Amerikaanse universiteiten. Lindsay analyseert woke als een gevolg van een lange intellectuele keten bij extreemlinks en definieert het als ‘kritisch bewustzijn’. Dit haalde de mosterd integraal van de kritische theorie van de neomarxistische Frankfurter Schule. “Kritisch” zijn, betekent in die zin een wereldbeeld hebben dat de samenleving louter ziet in termen van machtssystemen, privilege, dominantie en onderdrukking. “Bewustzijnsvorming” komt uit het lexicon van de Braziliaanse neomarxist Paulo Freire. “De tactieken van woke komen rechtstreeks uit het maoïsme”, zo stelt Lindsay. Het ideologische totalitarisme, de hersenspoeling op de scholen, het vernietigen van tradities en cultureel erfgoed, allemaal zijn het adepten van de culturele revolutie in China.
De tweede aan zet was de Hongaars-Britse professor Frank Furedi. Hij was jarenlang verbonden als professor sociologie aan de Universiteit van Kent en runt vandaag de denktank MCC Brussels. Furedi bestempelt woke als de antithese van westerse ideeën. Een veelvoorkomende misvatting is dat woke bottom up de maatschappij verandert. Dat klopt volgens Furedi niet, aangezien woke net een heel bourgeois-ideologie is. Woke komt van de elites en wordt verspreid via de instituties. Zelfs de bedrijfswereld ontsnapt niet aan woke, zo zegt Furedi: “Bedrijven gaan zodanig LGBTQIA+ dat er niet genoeg letters meer zijn van het alfabet.” Hij waarschuwt dus voor mensen die woke wegwuiven als een folie de jeunesse dat louter tot universiteiten beperkt zou blijven.
“ALLES WAT POSITIEF WAS IN PAKWEG 1957, WORDT IN 2023 PER DEFINITIE ALS OUBOLLIG EN SLECHT GEZIEN”
Wat de Europese context betreft zijn er volgens Furedi twee drijvende krachten. De eerste is Amerikaanse soft power, waarmee Furedi voornamelijk doelt op de Amerikaanse popcultuur, veruitwendigd door muziek, het internet of Netflix. De tweede kracht is de Europese Unie. Volgens Furedi is woke een onderdeel geworden van de Europese administratie, vermits de EU in haar documenten en wetteksten voortdurend als een pionier optreedt op vlak van gendermainstreaming en andere woke-concepten. Tot slot raakte Furedi ook nog het lineaire denken van woke aan. “Alles wat positief was in pakweg 1957, wordt in 2023 per definitie als oubollig en slecht gezien.” Volgens Furedi is het gevolg van dit denken dat woke een volledig nieuwe maatschappij wil uitbouwen die komaf maakt het oude Europa, haar wortels, tradities en geschiedenis.
Tot slot volgde nog een panelgesprek tussen James Lindsay en Frank Furedi, gemodereerd door ondernemer Paul Boonefaes. Ook daarin luidde het unisono dat de woke-trein een samenleving de vernieling inrijdt. Het is dus geen kwestie om deze trein trager te doen rijden, maar deze elke mogelijke ingang in de maatschappij te ontzeggen. In de woorden van James Lindsay: “Inclusiviteit betekent niet wat het is. Inclusiviteit betekent dat we iedereen die niet woke is censureren en uitsluiten. Dit opdat de identitaire minderheidsgroepen die woke instrumentaliseert zich “veilig” voelen.