Waar blijven ze het halen, zal u zeggen….

Naast de rode-, de witte- en de roséwijn, bestaat nu ook blauwe wijn.  Alleen de gedachte al, doet ons huiveren. We hebben de neiging om dat onmiddellijk te associëren met die andere  blauwe drankjes zoals Blue Curaçao en Parfait d’Amour, die niet ons ding zijn.  Maar goed, ook daar zullen wel liefhebbers voor te vinden zijn.  En over geuren en kleuren…………..

Een eerdere poging om blauwe wijn op de markt te brengen sloeg niet aan bij onze zuiderburen.  De Franse wijndrinker reageerde niet.  Al had dat wellicht ook wel te maken met de (eentalig) Engelse etiquette, die niet vermeldde hoe de ‘wijn’ zijn blauwe kleur verkregen had en wat de ingrediënten waren.

Maar met de blauwe wijn die nu op de markt komt, wordt het anders aangepakt.  De consument ziet onmiddellijk dat de wijn, afkomstig uit Almeria in Andalusië, van de chardonnaydruif gemaakt wordt. De blauwe kleur wordt verkregen door de pulp van rode druiven, die een speciale kleurstof (anthocyanen) bevat, waardoor de wijn gefilterd wordt. Die stof treft me ook aan in onder andere blauwe bessen en frambozen. De blauwe wijn, met een licht alcoholpercentage van 11%,  zal een prijskaartje krijgen tussen de twaalf en de achttien euro. Er op zoek gaan heeft weinig zin want de maker, Le Bail, verkoopt zijn beperkte oplage van 35.000 flessen uitsluitend in het Zuid-Franse havenstadje Séte, de plaats waar de man verblijft en waar de Franse chansonnier Georges Brassens begraven ligt. Le Bail wacht af of de wijn aanslaat, vooraleer hij die verder commercialiseert.  Nog even geduld dus, voor degenen die zich aan dat blauw goedje willen wagen. Op het eerste zicht is er qua samenstelling en kwaliteitscontrole niets mis met de blauwe wijn, het zal eerder wennen zijn. En toch denken we dat de blauwe wijn nooit hoge toppen zal scheren. Wijndrinkers en kenners zijn nogal conservatief in hun wijnkeuze.

De misnoegde donkerblauwe liberalen kunnen altijd teruggrijpen naar hun huiswijn, Château Haut Bages Libéral, een Pauillac (+/- 55€).  Nog een geluk dat er geen ‘groene’ wijn op de markt kwam.  Behoudens karnemelk en brandnetelthee, weten we niet wat die drinken, en dat is maar goed ook.