Omdat niet de dokter, maar wel partijvoorzitter Conner Rousseau (Vooruit) besliste dat Meryame Kitir (Vooruit) een stap terug moest zetten als minister van Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedelijk Beleid, stelde Tom Van Grieken daar een vraag over aan Alexander De Croo (VLD).  Al een tijd leefde bij de Vlaamse socialisten immers het gevoel dat Kitir als minister niet aanslaat. Rousseau zou naar verluidt gefrustreerd zijn dat ze te weinig uit de verf kwam. Waar ze wel uit de verf kwam, was in het uitdelen van geld, veel geld. Zo gaf de Limburgse met Marokkaanse roots in 2020 maar liefst twee miljard euro uit aan ‘goede doelen’ in het buitenland. Er werd bijvoorbeeld 200 miljoen euro uitgetrokken voor een bos in Congo, en 180.000 euro voor een internationaal expert ‘Gender en Parlement’ in de Centraal-Afrikaanse Republiek.

Het is dan toch normaal dat een oppositiepartij daar vragen over stelt. Mag men misschien geen vragen stellen over een ontslag of herschikking in een regering?

Le bal des hypocrites was ingezet, met een hysterische Valerie Van Peel (N-VA) die de dans opende. De gewezen journaliste van Dag Allemaal, die de vraag wellicht zelfs niet goed begrepen had, begon te krijsen alsof ze zelf werd aangerand. Ze vond dat Tom geen respect vertoonde voor mensen met psychische problemen. De reinste onzin natuurlijk. N-VA’ers zijn al even grote hypocrieten als het over respect en mentaal welzijn gaat. Maar goed, totaal in strijd met het kamerreglement, mocht de hysterica Tom onderbreken, daarin gesteund door Naamse kamervoorzitster Éliane Tillieux (PS). Een daverend applaus van Peter De Roover (N-VA) en C° volgde. Wat een droevig schouwspel van de gewezen Vlaams-nationalisten.!

Socialisten en respect, wat een billenkletser

Hierbij een trieste anekdote die ik u niet wil onthouden:

Bij wijlen Joris Van Hauthem, die toen in de kamer zetelde, werd midden de jaren ’90 van vorige eeuw, teelbalkanker vastgesteld. Na een zware kuur van chemotherapie verloor Joris – zoals zoveel kankerpatiënten – zijn haar. Joris, die zich daarbij niet goed voelde, had aan Kamervoorzitter Charles-Ferdinand Nothomb gevraagd of hij tijdens de plenaire vergaderingen een hoofddeksel (een pet in zijn geval) mocht dragen. De vriendelijke en correcte Nothomb had daar alle begrip voor en liet dat toe.

Wanneer de PS’ers Joris de plenaire zaal zagen binnenkomen met een pet, begonnen ze te roepen en te tieren als een bende uitschot: “paysan, paysan”…….Eigenlijk was dan niet verwonderlijk: ze toonden gewoon hun eigen aard………..Aan de togen van ‘la Maison du Peuple’ zijn ze veel gewoon.

Nothomb heeft ze toen ter orde geroepen.

Socialisten en respect? Vergeet het.

RVW