Een van de belangrijkste argumenten van voorstanders van de Europese Unie is dat de volkeren van dit continent dankzij de samenwerking tussen regeringen geen oorlogen meer voeren. Men gaat er als dusdanig vanuit dat onze Europese regio’s van oudsher oorlogszuchtig zijn, en dat zij dat kunnen verhinderen en verhinderd hebben.  Juncker en C° hebben zichzelf dus het statuut van vredesduiven toebedeeld.  Deze dooddoener  wordt steevast bovengehaald wanneer er kritiek komt op de vreemdelingenpolitiek van de EU met zijn open grenzen.  

Minder spraakzaam zijn ze wanneer het over armoede gaat. Eurostat maakte net de officiële cijfers bekend, en die zijn op minst alarmerend.  Zo loopt  een op de vijf mensen in de Europese Unie het risico op armoede of sociale uitsluiting.  Iets meer dan 20 procent van de mannen en ongeveer 22,5 procent van de vrouwen is in inkomensarmoede en heeft een ernstig gebrek aan materiële middelen.  Ook moet worden opgemerkt dat volgens deze cijfers 1 op de 17 Europeanen in materiële zin ernstig achtergesteld is. Dit betekent dat de levensomstandigheden beperkt worden door een gebrek aan middelen.  Velen kunnen hun facturen niet betalen, hun huis niet verwarmen of een cadeautje aan hun kinderen of kleinkinderen geven. Van een weekje vakantie is er helemaal geen sprake meer.

RVW