Globalisme is politieke onderdrukking en economische onderwerping

Globalisering is een economisch en politiek proces waarbij men van de planeet één markt wil maken waarbij kapitaal, arbeid, goederen en diensten vrij kunnen bewegen naargelang de optimale marktsituatie. Ze willen een ‘vlakke aarde’ waarbij alle politieke, economische en culturele grenzen doelbewust afgebroken worden. Om dat te bereiken moet identiteit verdwijnen en propageren ze multicultuur, moet vrijhandel gestimuleerd worden en willen ze politieke grenzen die de soevereiniteit van een volksgemeenschap afbakent vervangen worden door bestuur vanwege anonieme technocraten via internationale instellingen.

De Bijbel van de zogenaamde Mensenrechten vervangt de democratische Grondwet, de onverkozen internationale rechtbanken vervangen de verkozen nationale parlementen. Verenigde Naties, Europese Unie, Internationaal Monetair Fonds, etc. zijn allen instrumenten in handen van de globalistische elite om hun politieke, culturele en economische agenda op te leggen. En die moeten ze opleggen, want de brede Westerse middenklasse heeft geen enkel belang bij hun agenda. Want die betekent voor ons verlies van sociale zekerheid door privatisering, verlies van identiteit door massamigratie, verlies van sociale mobiliteit door gezond ondernemerschap te versmachten in oneerlijke globale concurrentie.

Massamigratie is geen natuurfenomeen dat ons overkomt, maar het gevolg van een doelbewuste politieke keuze voor open grenzen. Multinationals die amper belastingen betalen overkomt ons evenmin, maar is het gevolg van doelbewuste politieke fiscale keuzes. Als je online een kleerhanger koopt, en vervolgens blijkt die zowaar vanuit China naar ons geleverd te worden per vliegtuig, is evenzeer het gevolg van doelbewuste politieke keuzes. Op diesel zijn er torenhoge belastingen, maar op kerosine geen enkele. Deze fiscale voordelen die aan de globale handel gegeven wordt waar multinationals de dienst uitmaken, zorgt voor een concurrentieel voordeel met lokale markten en dus voor oneerlijke concurrentie dat gezond ondernemerschap versmacht. Zij kunnen nooit concurreren want hebben dezelfde fiscale voordelen niet.

Het gevolg is dat het klein- en middenbedrijf vervangen wordt door multinationale concerns waarbij de werknemers gedwongen worden hun arbeid voor steeds minder salaris en steeds minder sociale bescherming te verkopen. De moderne slavernij in logistieke distributiecentra zijn geen toevalligheid, maar het logisch gevolg van dit economisch proces dat ondersteund wordt door doelbewuste fiscale politieke keuzes. Geen accijns of kerosine, maar wel op diesel. Geen btw op vliegtuigtickets, maar wel op treintickets. Dat is volstrekt onlogisch en onrechtvaardig. Om deze privileges aan de massa te verkopen, beweert men dan dat uw vliegvakantie wel eens duurder kan worden. Net zoals men de invoering van de euro legitimeerde doordat u niet langer met buitenlands kleingeld opgescheept zou zitten. Kromme argumentatie om de achterliggende motivatie te verstoppen waarbij enkel de globalistische elite wint en vooral ten koste van het volk.

Vlaanderen is een heel open economie. We hebben tal van troeven om de internationale concurrentie aan te gaan. Onze werkkracht en doorzettingsvermogen, onze creativiteit en innovatie, onze geografie, talenten en infrastructuur. Ik ben voor internationale handel. Ik ben voor e-commerce. Maar dat moet op een gezonde manier gebeuren waarbij ondernemerschap en kapitalisme versterkt worden, in plaats van versmacht en vervangen wordt door een globalistische oligarchie die vooral geen concurrentie wil.

Daarin heeft de overheid een sturende en beschermende rol te spelen o.a. door een minimumbelasting voor multinationale bedrijven, afschaffen van fiscale privileges, en het creëren van een gelijk speelveld door import afhankelijk maken van o.a. sociale en ecologische omstandigheden waarin goederen geproduceerd worden. Want dat beschermt uiteindelijk de koopkracht van onze mensen en hun sociale zekerheid. De overheid heeft een strategische rol te spelen in de economie. Ook dat bepaalt de nieuwe politieke breuklijn tussen nationalisme en globalisme die onze realiteit definieert. De natiestaat is het democratisch instrument waarmee het volk zijn identiteit en zijn welvaart beschermt tegen de politieke onderdrukking,  de economische onderwerping en de multiculturele vervanging van de globalistische elite.

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid