In Frankrijk bestaat zoiets als een syndicaat van linkse (en extreemlinkse) magistraten. Dat clubje, ‘Le Syndicat de la magistrature’ (afgekort SM, sic), werd opgericht in de nasleep van mei 1968.  De stichters van het syndicaat, Daniel Lecrubier et Pierre Lyon-Caen, beschreven zichzelf als ‘judéo-christiano-marxiste’.  Vaak betogen ze mee met hun vrienden van de Liga voor de Mensenrechten, SOS-Racisme, de Mrax, de Mrap, de syndicaten CGT en CDFT, de FSU en tutti quanti.

Een zekere Clémant Schouler, prominent lid van de club en substituut in Versailles, gaf in 2001 een boek uit met de titel: ‘Vos papiers! Que faire face à la police’? (‘Uw papieren! Hoe zich opstellen bij een politiecontrole?’).  Het boek – op de kaft werd een politieagent als een varken afgebeeld – was een zogenaamde aanklacht tegen ‘ongeoorloofde en arbitraire’ politiecontroles. Daarop dienden een honderdtal politiemensen klacht in tegen de auteur van die vernederende schrijfsels.

Gisteren besliste een prominent lid van dat ‘syndicaat’,  de Parijse onderzoeksrechter Claire Thépaut (alias: la juge rouge), samen met een compagnon de route, Renaud Van Ruymbeke,  bewarend beslag te leggen op de inkomsten van het RN van Marine Le Pen.  Hoe ziek moet een land wel zijn om de grootste oppositiepartij op zo’n manier trachten het zwijgen op te leggen?

Waar gaat het over?  Met de geldende partijfinanciering trekt het RN jaarlijks 4,5 miljoen euro van de Franse staat.  Deze bedragen worden voornamelijk bepaald door het aantal kiezers.  De sommen die de partijen ontvangen zijn noodzakelijk voor de goede werking (steun van bedrijven is verboden).  Met 6 maanden vertraging – alles is goed om een tegenstrever te nekken – zou de partij vorige week een voorschot van 2 miljoen euro (werkjaar 2018) ontvangen, broodnodig om de huur van de zetel en de salarissen te betalen.

Maar de twee gauchistische magistraten beslisten anders en lieten beslag leggen op de tegoeden.   Ze beschuldigen het RN ervan om medewerkers die door de EU vergoed worden, elders te hebben laten werken.  Dat gebeurt sinds jaren, bij alle partijen.  Maar deze worden uiteraard ongemoeid gelaten.

Het dossier tegen het RN is een leeg dossier dat al drie jaar aansleept en zich nog steeds in een fase van onderzoek bevindt.  Er werden nog geen vonnissen of arresten geveld. Bovendien werd de zaak aanhangig gemaakt door OLAF, de politieke politie van Juncker en C°, dewelke zeer arbitrair te werk gaat

Beroep tegen de beslissing van de Parijse onderzoeksrechters is mogelijk en zal ook gebeuren.  Dit beroep is echter niet opschortend. Het kan dus jaren duren vooraleer deze bedragen worden vrijgegeven.

Indien er niet snel een oplossing wordt gevonden, dreigt de partij de boeken te moeten sluiten. Een natte droom voor het moreel failliete Frankrijk van Zonnekoning Macron.

De partij opende een solidariteitspagina: alertedemocratie.fr