Een terroristische aanslag heeft de Oostenrijkse hoofdstad op verschillende plaatsen getroffen, waarbij verschillende onschuldige mensen zijn omgekomen en vele anderen ernstig gewond raakten en nog vechten voor hun leven, volgens een balans die helaas nog steeds voorlopig is. De aanval vond plaats op de laatste, toegelaten,  ontspannende avond, voordat de bars en restaurants moeten sluiten als gevolg van Covid-19.

In tegenstelling met de meeste kruiperige EU-landen, onderhoudt Oostenrijk loyale contacten met landen die heel goed weten waar de toekomst en het gezond verstand liggen: Polen, Tsjechië, Slowakije en Hongarije. Deze Visegrádgroep luidde al vaak de noodklok over de de excessen van de ongecontroleerde immigratie. De opeenstapelende feiten bewijzen ongetwijfeld dat ze gelijk hebben, ze wijzen de weg vooruit.

Als symbool kan Oostenrijk en zijn hoofdstad, Wenen, tellen. Zo vertegenwoordigt Oostenrijk de christelijke macht bij uitstek, wiens missie er eeuwenlang uit bestond om mosliminvasie ’s, die zich manifesteerden door aanvallen van het Ottomaanse Rijk, af te weren.

Oostenrijk weet, meer dan welk ander Europees land dan ook, wat het betekent om zijn grondgebied te laten binnenvallen door een andere beschaving, een andere religie die je wil domineren en onderwerpen. Wenen werd herhaaldelijk buiten zijn muren belegerd, in 1529, en vooral in 1683, toen de gecombineerde krachten van het Heilige Roomse Rijk en Polen de troepen van de sultan zegevierend versloegen, die, als ze hadden gewonnen, zouden hebben geprobeerd Europa te overweldigen, te islamiseren.

We bevinden ons in een beschavingsoorlog en de gebeurtenissen in Wenen zijn daar het bewijs van. Onze oude vijand, de agressieve islamisten, die hun talrijke nederlagen uit het verleden nog altijd niet hebben verwerkt, vallen Europa aan omdat het christelijk en beschaafd is.  Al tientallen jaren proberen Brusselse bureaucraten, gesteund door politici van alle kleuren, een Europa zonder identiteit en zonder ziel op te bouwen. Hun eerste bekommernis bestaat erin die aanslagen te minimaliseren, door te verkondigen dat dat niets, maar dan ook niets, met de islam te maken heeft.  Tijdens de herdenkingen van een aanslag – daar zijn ze wel goed in  – staat steevast een of andere imam op de eerste rij, om te verkondigen dat de islam vrede betekent.

Intussen staan de grenzen wijd open en we worden geprezen voor het Schengengebied, dat niet meer is dan een gigantische zeef voor terroristen. De feiten zijn echter wreed en veroordelen dit Europa vroeg of laat ter dood.

Stille marsen, witte ballonnen en zeemzoeterige toespraken zullen niet volstaan, willen we ons nog redden. Maar dat zal de overbetaalde kliek van de EU worst wezen.

Het is nu gewoon wachten op de volgende aanslag. Waar of wanneer weten we niet.  Maar hij komt er sowieso.

RVW