Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

geleidelijk aan herstelt de samenleving zich. Geleidelijk aan, want er zijn nog tal van beperkingen en er is nog een hele weg af te leggen.

Onze eerste bekommernis gaat naar die senioren welke al 10 weken bezoek moeten missen, al is ook hier licht aan het einde van de tunnel. Het is passend om het verplegend personeel dat in de mate van het mogelijke voor bemoediging en troost zorgde en nog zorgt, hier gemeend te danken.

In die dankbaarheid betrekken we al wie de voorbije maanden, ondanks het geklungel van falende overheden, de crisis door hun werk te blijven doen te lijf gingen. Terechte aandacht daarbij voor hen die dat “onzichtbaar” deden: administratieve medewerkers, onderhoudstechnici, werknemers in de chemie, havenarbeiders enz. De chauffeurs van trein en “De Lijn”, ‘oom’ of ‘tante’ agent… En uw bakker, uw slager, uw winkelpersoneel tot het sympathieke meisje dat uw winkelkar ontsmette voor gebruik. Aan allen, en aan allen die we vergeten, onze oprechte dank.

U weet het, vrienden senioren, met dit “teken” sluiten we de reeks af. Niet omdat de noodzaak aan verbondenheid is afgenomen, we hopen van niet, maar omdat door de geleidelijke versoepeling het mogelijk wordt om elkaar terug te ontmoeten, al zal dat in het begin nog beperkt zijn.

Een concrete “agenda” kunnen we nu nog niet aanbieden, maar het is hoopgevend dat musea terug de deuren hebben geopend. We verwachten dat de horeca rond 8 juni zal volgen. Maar overal zal het met beperkingen zijn, tot Vlaanderen Covid 19-vrij zal verklaard worden. En dan nog, want we vernamen dat bv de Vlaamse Opera in het najaar geen voorstellingen zal aanbieden en ook de Boekenbeurs lijkt dit jaar niet door te zullen gaan.

11 juli-vieringen worden afgelast, alsook de IJzerwake.

Dat is de ene kant van de medaille, de andere kant is dat er wellicht veel mensen hun zomervakantie in eigen land gaan doorbrengen er hopelijk op 11 juli wat meer Leeuwenvlaggen de straten sieren.

Hierbij onze oproep daaraan uw steentje bij te dragen: bevlag op 11 juli (en dat mag gerust al vroeger!) uw gevel met “de zwarte blom op ’t geluw veld”!

Lat onze leeuw klauwen, ook uit dankbare herinnering aan hen die de voorbije weken hun laatste tocht hebben aangevat. Zeker voor hen die we persoonlijk gekend hebben maar evengoed voor de intussen al meer dan 9000 overledenen. “ ’t Is hard te sterven als de lente komt…”, doch in de herinnering leeft men voort. Onsterfelijk.

“en nu is het aan ONS”. Of beter: “en nu is het aan jullie”.  

Salon Toverberg, het literair project van Seniorenforum Antwerpen, zoekt “foto-graven”.

Wasda? Kort en bondig: op onze FB-pagina “Salon-Toverberg” (vergeet het – niet) zouden we graag foto’s publiceren van de laatste rustplaatsen van onze letterkundigen. Zelf hebben we al enkele dagen doorgebracht op het “Schoonselhof” maar evengoed rusten er op uw lokale of gemeentelijke begraafplaats (lokale) schrijvers, recent of al veel langer onsterfelijk.

Bezorg ons uw foto’s en de namen, en zo u wil een fragment of een gedicht van haar of hem, en wij publiceren deze in het “salon”. Vandaar foto – graven.

Het is eens iets anders dan altijd dezelfde wandeling in altijd hetzelfde park te maken, zo hebben we ondervonden. En wie op het “Schoonselhof” de “Schone Letteren” wil bezoeken moet op de perken N en R zijn.

De vrucht van uw arbeid is welkom op seniorenforumantwerpen@telenet.be .

Vlaamse vrienden,

tot slot rest een woord van dank aan allen die ons aanmoedigden deze tekens te schrijven. Enkele lieten zichzelf schrijven, daar was geen aansporing voor nodig, zoals de woorden voor onze goede vriend Cyriel.

Naarmate de samenleving zich hersteld, en nu toch met flinke passen voorwaarts, neemt de ‘inspiratie’ af. We gaan daar niet om liegen. Het was immers nooit het opzet om tien tekens te schrijven want “het is maar een griepje…”, weet u nog?

“Is dit alles, is dit alles wat er is?” zong wijlen de Nederlandse popgroep Doe Maar.

Ja en neen. Ja, nr. 11 moet u niet verwachten.

Neen, van zo snel we weer activiteiten kunnen opstarten, of dat er nieuws dat u en ons aanbelang te melden is, krijgt u dat in uw mailbox.

“Seniorenforum nodigt uit…” of iets dergelijks.

Intussen: handen wassen, afstand houden en vooral “optimisme is een morele plicht”!

Op de valreep vernemen we dat Tom Van Grieken en zijn Félice aftellen naar de geboorte van hun eerste kindje. Is dat geen mooi “teken van leven” om mee te besluiten? Félice, van harte proficiat en Tom, goed gedaan! “Nieuwkomers maken we zelf!”. 

Hopelijk tot spoedig!

Hou corona buiten.

Namens de stuurgroep van Seniorenforum Antwerpen

Dirk Van Onckelen, voorzitter.