“Tot voor kort leek het een waanidee, maar in België is wel degelijk in enkele dagen tijd de rechtsstaat vervangen door een politiestaat, en de democratie door een dictatuur van een minderheid. Die dan nog door het grootste deel van de oppositie gesteund wordt bij haar meest autocratische beslissingen, ook als ze ingaan tegen wettelijke voorschriften en zelfs grondwettelijke rechten en vrijheden.
Dit is gebeurd onder leiding van de liberalen! Die van ‘vrijheid voor de burger’. Dat de katholieken hen daarbij helpen, lag in de lijn der verwachtingen, maar ze worden ook aangemoedigd door socialisten, groenen en Vlaams-opportu-nationalisten. De enigen die aan dit hoogfeest der tirannie niet meedoen, zijn uitgerekend de twee partijen waarvan werd beweerd dat ze onmiddellijk de dictatuur zouden invoeren, de ene op Germaanse en de andere op Koreaanse wijze: het Vlaams Belang en de PVDA. Dat kun je dus in Peking niet vertellen, of ze bellen de Kameraden van Liefde voor een dwangbuis.

Absurdistan aan de Noordzee is niet langer een metafoor van Mark Eyskens, het is de realiteit. Die door de betrokkenen nog geminimaliseerd wordt, typisch voor dwingelandij: ‘Het is voor het goed van de mensen.’ Dat zei Stalin ook. En net als Pieter De Crem was ook Vadertje in de omgang een hartelijke mens. Vroeg altijd eerst hoe het met uw vrouw was, en of de kinderen goed leerden op school, alvorens u naar een strafkamp op de Goelag te sturen. Geestigaard ook: ‘Eén dode is een tragedie, een miljoen doden is een statistiek.’ Dat was lang voor het coronavirus zijn gelijk ook op dat punt bewees.
Wij hadden in onze cel van de Marxistisch Leninistische Beweging vaak discussies over Stalin. Ons celhoofd wou geen verkeerd woord over hem horen. Hij had de nazi’s ten val gebracht en dat zoiets een beetje collateral damage veroorzaakte, was onvermijdelijk. Waarna Kaaimans kameraad woedend vroeg of de doden van Stalin misschien minder dood waren geweest dan die van Hitler. Toen hij een paar glazen later wat bedaard was, overwoog hij zich aan te sluiten bij Christenen voor het Socialisme.
Zo diep zijn wij nooit gezakt, maar het heeft lang geduurd eer wij Stalin naar waarde konden schatten. Tot vorige maand eigenlijk. Tot we de usurpatoren van Open VLD en CD&V – de D staat voor Despoten – zagen tekeergaan. Twee opties nog bij de volgende verkiezingen: of Vlaams Belang, of PVDA. Als we dan toch een dictatuur moeten ondergaan, dan beter een authentieke. Het is niet lang geleden dat Kaaiman voor ‘Zot’ werd uitgescholden omdat hij een coalitie tussen die twee voorstelde. Ze hebben intussen al samen een amendement doorgedrukt voor… 400 miljoen euro extra voor zorgverleners! Tegen de wil in van CD&V! Wie kan het nog uitleggen?
Kameraden, een gouden raad nu van een uit de partij gestotene die u toch nog een warm hart toedraagt: de Peter in Antwerpen, de Raoul in Oost-Vlaanderen, en Van Ranst op kop in Brabant. Dan sprint de rest op grote afstand voor zilver.”