Omdat het uit het Gent komt, het progressieve walhalla van Vlaanderen, was er in de media over het mobiliteitsplan van Filip Watteuw, de Groene schepen van Gent, amper iets kritisch te lezen of te horen. Het is natuurlijk niet omdat de politiek-correcte pers – die houden van autovrije zones, van bakfietsen en van Groen – het niet vermelden, dat het volk het klakkeloos zou slikken. Denken we maar aan de middenstand, waarvan velen hun zakencijfer vaak gehalveerd zien.  Een stad is geen groen dorp, zonder auto’s, zonder leven, zonder mobiliteit. Zijn wij tegen groene zones, natuurlijk niet. Ook nationalisten komen op voor een gezonde- en gezellige leefomgeving. Maar niet zoals de Groene Khmer het wil opdringen

Vandaag staat er wel iets opmerkelijk in ‘Het Laatste Nieuws’, uit een hoek waarvan men het niet verwacht dan nog:

“Open monden eerst, en dan groot applaus.  Dat zijn de reacties op het nieuwste lied van . Hij schreef een protestsong tegen het circulatieplan, en staat achter elke letter. Hij had alleen niet zoveel reacties verwacht. “Ik vind dat er een reactie nodig is. Ik kan alleen maar dit, ik kan zelf geen revolutie organiseren. Maar het is tenminste iets.”

Zondag zong Kurt zijn aangepaste versie van ‘Maan Gent’ op de Groentenmarkt, gisteren stond hij op het Veerleplein. “Ik had eigenlijk niet gedacht dat er reactie op zou komen”, zegt Kurt. “Ik was benieuwd of iemand zou doorhebben waarover het ging. Maar blijkbaar is het aangekomen. Iemand is beginnen filmen en heeft dat op Facebook gezet. En toen is het ontploft. Ik krijg reacties van alle kanten, van ver buiten Gent zelfs. De algemene teneur is: “gewaagd, maar nodig.”
Kurt doet het niet om uit te dagen. Hij is écht kwaad. “Dit is geen beleid, dit is het uitzetten van bakens. Het tonen: wij zijn hier, en ’t is naar ons te luisteren. Andere mobiliteit? Ja. Maar dit is geen manier van werken. Er zijn alleen maar pestmaatregelen. Ze willen de auto weren, maar roepen tegelijk dat alles bereikbaar blijft. Dat is ook zo. Alleen moet iedereen nu kilometers rondrijden. Wie wordt daar beter van? Alvast niet de mensen die al die extra vervuilde lucht moeten inademen”, aldus Burgelman.

”Ik ken veel middenstanders in Gent. Ze klagen allemaal. Ze vinden het plan minstens overdreven. Faillissementen zullen er het eerste jaar misschien niet zijn, maar er zullen in elke geval veel arbeidsplaatsen sneuvelen. Ik kom zelf bijna niet meer. Met pijn in mijn hart. De dag dat er subsidies voor bakfietsen werden ingevoerd, heb ik besloten te verhuizen. Dit is mijn stad niet meer. Ik woon nu in De Pinte, in het groen. Want ja, ik ben wel degelijk begaan met het milieu. Maar naar Gent komen? Ik geraak er gewoon niet meer. En als ik er ben, betaal ik mij blauw aan parking. Dus winkelen doe ik nu elders. Zoals zovelen.”

“Ik maak mij geen illusies. Deze song zal niks veranderen. Maar het is nodig dat iemand iets doet. Ik kan niets meer doen dan dit. Vroeger was het normaal dat muziek maatschappijkritisch is. Sinds progressieve partijen aan de macht zijn is dat niet meer zo. Want dan ben je direct rechts, racistisch of gelijk wat. Wel, ik trek het mij niet aan. Ik wil niet politiek gerecupereerd worden. Daar gaat het niet over. Het doet alleen pijn dat mijn stad wordt kapot gemaakt, en daar zing ik over.”

Kurt Burgelman treedt vandaag op op de Groentenmarkt (21.30 uur), morgen ook op de Groentenmarkt (19.20 uur) en donderdag op Sint Baafsplein (23.30 uur). ‘Maan Gent’ wordt elke keer gespeeld.