Op 5 november 1961 veroorzaakte de vooringenomen scheidsrechter een communautaire rel. Vandaag spreken ze er in Aalst nog over

In het seizoen 1949-1950 maakte Eendracht Aalst voor het eerst kennis met scheidsrechter Blavier. In de wedstrijd Gosselies – Eendracht Aalst gaf hij 4 spelers van Aalst een rode kaart. Dat zou echter niet de laatste keer geweest zijn dat Aalst op deze manier contact zou komen met de omstreden Waalse scheidsrechter…

In het seizoen 1961-1962 werd Antoine (Arthur) Blavier aangesteld als scheidsrechter voor de wedstrijd Eendracht Aalst – Standard Luik. De Luikenaars vertoonden erg vuil spel, maar scheidsrechter Blavier zag alles door de vingers. Toen Jan Van Poelvoorde na de zoveelste vuile overtreding van Luik ging protesteren bij Blavier, werd deze door de scheidsrechter met een rode kaart van het veld gestuurd. De voorzitter van Standard had zijn spelers tijdens de rust aangemaand tot kalmte, maar de wedstrijd zou nog helemaal ontploffen in de tweede helft. Toen Blavier na de rust ook nog Antoine Van Poelvoorde en Roger Mayama van Eendracht Aalst van het veld stuurde, sloegen de stoppen door bij de Aalsterse supporters. Met nog een kwartier te spelen, stormden ze het terrein op richting Blavier, waardoor de wedstrijd stilgelegd moest worden. Na tussenkomst van de politie en enkele Aalsterse bestuursleden, werd de wedstrijd opnieuw aangevat, maar al snel kende Aalst opnieuw pech. Gaston Van der Elst, Willy Plas en Lajos Balogh vielen nog geblesseerd uit, waardoor Aalst met nog maar 5 spelers op het veld stond. Blavier zag zich genoodzaakt om de wedstrijd te beëindigen in de 87e minuut bij 0-3 voor Standard.

Na de wedstrijd maakte scheidsrechter Blavier een uitgebreid verslag op. Hierin beschuldigde hij Jan Van Poelvoorde en Roger Mayama ervan dat ze hem zouden willen slaan hebben tijdens de wedstrijd. In zijn verslag trok hij ook de blessures van de Aalst-spelers in twijfel. De KBVB volgde Blavier en sprak een zware straf uit voor Aalst. Verschillende spelers werden geschorst (Balogh 1 wedstrijd, Bellon 2 wedstrijden, Van der Elst 4 wedstrijden, Jan Van Poelvoorde 4 wedstrijden, Antoine Van Poelvoorde 4 wedstrijden en Mayama 6 wedstrijden) en conditietrainer Michel Verschueren, die volgens Blavier de aanstoker was, werd geschorst voor al zijn trainersactiviteiten tot 31 december 1962. De eerstvolgende wedstrijd moest achter gesloten deuren gespeeld worden en de wedstrijd tegen Standard werd omgezet in een forfaitnederlaag. In beroep werd de schorsing van Balogh nog opgeheven, maar die van Jan Van Poelvoorde werd omgezet naar 7 wedstrijden.

De reacties in de Vlaamse pers waren erg scherp voor scheidsrechter Blavier en de KBVB en zelfs de Franstalige kranten vonden de strafmaat niet in proportie. Eendracht Aalst zou deze straf niet te boven komen en degradeerde daardoor al na 2 seizoenen opnieuw naar 2de nationale. De zaak Blavier had een groot aandeel gehad in de degradatie van Aalst.