Mevrouwen, mijne heren, Vlaamse vrienden,

Dit 100^ste teken van leven moest iets anders dan alle anderen zijn. Wat volgt zijn zes tekstjes en teksten, van elk van onze dames die het bestuur vormen. U krijgt ze in de volgorde dat ik deze teksten ontving.

Zoals ik genoten heb van het lezen, zo hoop ik dat jullie ook zullen genieten. 

Dirk

Beste mensen,

het jaar is weer zo snel afgelopen, met veel droogte in de zomer en warempel een hoop nattigheid in de herfst. Ging het voor u ook weer veel te vlug?
Dirk vroeg ons – uw dienaars bestuursleden – om te schrijven over ons avontuur bij het Seniorenforum Antwerpen.

Ik weet niet meer wanneer of waar het voor mij begon, maar ik weet nog wel hoe. Veel dingen gebeuren bij toeval, en nu was dat ook zo. Ik kwam in gesprek met een enthousiaste dame, bestuurslid bij het Seniorenforum Antwerpen, die me herkende van de middelbare school. Het lager middelbaar, in een school geleid door nonnen die niet zo enthousiast waren over mijn ‘atheïsme’, dat ik vurig verdedigde tegen een ‘gelovige’ meerderheid. Ik ging zelfs wiskunde (Wetenschappelijke A) studeren om daar weg te geraken. Maar er waren een paar leuke medeleerlingen in die nonnenschool, en Lutgarde herinnerde me daar weer aan. Van het 1 kwam het ander, en ik kwam ook in het bestuur van uw Seniorenforum. Ik kwam terecht in een groep leuke vrouwen, geleid door 1 opperhoofd.

Welke bijdrage kon ik leveren? Ik wist het eerlijk niet. Maar ik dacht dat ik altijd nog wat kon leren over Vlaanderen en onze Vlaamse geschiedenis. Dacht ik dat ik daar al veel over wist? Ik ontdekte snel – een beetje tot mijn verbazing – dat ik nog veel kon opsteken.
Er was nog veel te ontdekken, en dikwijls niet eens ver van huis : musea die ik nog niet bezocht had, wandelingen – lekker mét de hond – die ik nog niet kende, uitstappen die ik nog nooit maakte, Vlaamse geschiedenis die ik nog niet kende…

Ja, ik ben Vlaming van huis uit : mijn grootvader werd fietsenmaker omdat zijn Vlaams diploma niet werd erkend en hij zijn studie opnieuw moest doen in het Frans, wat hij vertikte. Mijn vader stemde voor wie hij dacht dat die de Vlaamse zaak het best vertegenwoordigde. Maar verder werd er bij ons niet over politiek gesproken, en we gingen bv. ook nooit naar een betoging of zo. Bij de politie was ik 1 van de velen die meteen voelde voor het Vlaams Blok, na een teleurstellend besef dat de ‘groenen’ toch vooral meer vreemdelingen wilden toelaten en niks deden voor de natuur of de dieren.

Later werd ik dus lid van Vlaams Belang, ook gemeenteraadslid in Brecht (mijn foto met hond werd beloond), zelfs fractieleidster.
En nu, ondertussen zelf senior geworden, ‘bol ik uit’ (maar niet echt) in het bestuur van uw Seniorenforum. Waar ik met veel plezier ‘werk’ om u mee te laten genieten van wat ons mooie Vlaanderen aan nog onbekende plaatsen en culturele en andere parels te bieden heeft.

Ik hoop u allemaal nog dikwijls te mogen tegenkomen bij onze initiatieven. Bij leven en welzijn, en als het niet te hard regent. Of zelfs dan. Want er valt nog zoveel te beleven.  
Vlaamse groeten,
Marianne

Vlaamse Vrienden, beste Dames en Heren,

Ik heb het genoegen gehad de 99 voorafgaande tekens Van Leven, van onze regionale voorzitter Dirk, te kunnen lezen en ervan te genieten.

Het valt mij dan ook zwaar om van nr. 100 een stukje proza te maken. 

Bij het dagelijks volgen van de politieke commentaren verbaast het mij telkens hoe ik alles tussen de regels moet lezen om een ernstig beeld te vormen van wat mij niet voorgelogen wordt. De saga op onze zenders en de geschreven pers i.v.m. de verkiezing in Nederland en de overweldigende score van Geert Wilders, wordt als een gevaar voor onze democratie en moet en zal met alle mogelijke middelen bestreden worden. 

De boodschap: Als de vos de passie preekt, boer let op uw kippen. Als Senioren laten wij ons niet ringeloren.!!

Het programma met de nieuwe activiteiten volgen nog na de bestuursvergadering.

Wat u al wel mag noteren in uw agenda is 24 februari 2024 het Seniorencongres heeft dan plaats in zaal De Schelp van het Vlaams Parlement te Brussel, info volgt nog.  

Ik hoop jullie nog steeds talrijk te kunnen ontmoeten en wens iedereen alvast een fijn Kerstfeest en een gezond 2024. 

Mieke 

Ik moest toch even geamuseerd glimlachen,  waarom ben je betrokken bij het Seniorenforum? Een of je dat even op papier kan zetten, het klinkt als een bekentenis.

Het ligt een beetje in de lijn der verwachtingen ,een levensvisie waarvan een belangrijk deel wortel heeft geschoten in het Vlaamsnationalisme.

TAK – VOORPOST – Het Vlaamse Kruis, gepokt en gemazeld als het ware kwam ik zo mijn toekomstige echtgenoot, Dirk, tegen tijdens een Volksunie-congres . 

En zo gaan de jaren voorbij ,en dan is er plots dat pensioen ,wat gaan we doen?

 Is gaan eten in de “Van Maerlantstraat” en alsof het in de lucht hangt hebben we de microbe terug te pakken en is het Vlaamsnationalisme terug sterk aanwezig in ons leven. 

Lutje 

Lieve allemaal,

December, is bij uitstek de tijd van oude tradities. Nu de goede Sint en zwarte Piet weer met de boot naar Spanje vertrokken, maken we ons op om het Joelfeest en Kerstmis te vieren. Allebei  feesten van licht, van hoop, geloof in het goede en van verbondenheid, met elkaar en met Vlaanderen. 

Daarna verwelkomen we hoopvol 2024, want dat wordt voor ons, Vlamingen, een belangrijk jaar. Erop of eronder is veel gezegd maar het scheelt toch niet veel!

Tot slot wens ik iedereen een goede Joel, een vrolijk Kerstfeest en een schitterend Nieuwjaar.

Tot binnenkort ergens ten velde. Veel liefs,

Patt

Dirk, Hierbij een gedicht voor nr. 100.

Het is één van mijn lievelingsgedichten omdat het in het Afrikaans is en ik vele mooie herinneringen aan Suid-Afrika heb.

Ook is het een beetje hoe ik probeer in het leven te staan. Niet opgeven en uit iets negatiefs ook iets positiefs probeer te halen.

                                HOU AAN  door Philene Blom

As dinge verkeerd loop, soos soms gebeur

As die paadjie kronkel en jij op opdraand moet beur.

As jou skuld ’n berg word wat jij moet oorbrug

As jij moet glimlag, maar liewer sug,

As sorge druk en jij voel gedaan

Moenie tou opgooi nie, hou net aan.

Die lewe se lesse is soms hard

En dit lijk mos of alles jou terg en tart

Maar dis juis wat mens toets en brei

Laat jij jou so gou onderkrij

Moe nie gaan lè nie, probeer maar weer

Suskses kom nooi die eerste keer

Die wolk van twijfel het ook ’n rand

Wat silwer is aan die ander kant.

Jou voorspoed wag daar om die draai

Veel nader as jij ooit kan raai.

Glimlag – Jij gaan die toets deurstaan en …..

Hou vol, hou uit, hou aan!

Lutgarde

Het is al meer dan 30 jaar geleden dat ik , tijdens het wachten in een overvolle wachtzaal bij de dokter, een artikel heb gelezen van een Turkse vrouw. Het is me steeds bijgebleven. Haar vader was, als gastarbeider, (toen noemde men dat nog zo) met zijn gezin naar België gekomen om hierin de Limburgse koolmijnen te werken. De vrouw vertelde hoe jammer zij het als kind heeft gevonden dat er bij hen thuis nooit een kerstboom werd gezet. Nu zij zelf kinderen had, deed zij dat wel. Zij vond dat je niet christelijk moest zijn om van de gezelligheid en fonkelende lichtjes te genieten. En gelijk had ze.

De kerstperiode, Kerstmis was, is en blijft voor mij de meest sfeervolle tijd van het jaar. Het is ook voor mij en vele anderen, denk ik , de periode, de avond waarop je mist wat je lief was of is. Dat kan ook een huisdier zijn waar je veel van gehouden hebt. Mijn hond, Mickey, ligt in de tuin begraven. Ieder jaar hang ik in de bomen rond haar grafje kerstlichtjes. Met kerstavond breng ik een kaars naar haar graf. Haar graf is een symbool voor alle mensen, waar ik goede herinneringen aan heb , maar waar ik wegens gebrek aan een graf geen kaars kan zetten.

Kerst en sneeuw: voor mij hoort dat samen. Een mooi wit sneeuwtapijt. Als je naar buiten kijkt en de sneeuwvlokjes ziet neerdwarrelen, terwijl achter je liedjes de revue passeren als O denneboom, Stille nacht heilige nacht, en ook wel smartlappen als Lonely this Christmas. Ik vind het zalig.

We willen allen elkaar het beste wensen. We hopen dat er een tijd zal komen ,voor alle mensen, zonder oorlog en pijn. Jammer is de realiteit anders en kunnen we zelf het tij niet doen keren. Wat we zelf kunnen doen is elkaar een beetje vriendschap geven.

Ik eindig met een gedichtje dat ik heb gevonden over vriendschap.

Een mooie droom

Vriendschap is zeldzaam een gevoel diep van binnen

Vriendschap is elkaar begrijpen je hart uitstorten bij elkaar

Vriendschap is plezier maken samen leuke dingen doen

Vriendschap is elkaar steunen door dik en dun …

Vriendschap is vertrouwen samen je geheimen delen

Vriendschap is je sociale leven uren kletsen met elkaar

Vriendschap is speciaal samen huilen van het lachen

Vriendschap is iets moois, zonder vriendschap is het leven somber.

Vriendschap is van elkaar houden elkaar nooit vergeten

VRIENDSCHAP IS… EEN MOOIE DROOM

YVONNE

Seniorenforum regio Antwerpen

Woensdag 20 december

K e r s t f e e s t

Aanvang 16.00 uur

Feestzaal Goorhof,

Kerklei 16, Sint-Job (Brecht) – Feestrede: Tom Van Grieken

Uw bijdrage: € 20 per persoon.

INSCHRIJVEN mogelijk tot 15 december

op rekening: BE66 9734 2502 5843 met als mededeling “namen + kerstmenu 1, 2, of 3,”