Vlaamse vrienden, senioren in het bijzonder,

om jullie die we door de geldende beperkingen niet mochten uitnodigen aanwezig te zijn op de bescheiden bloemenhulde, dag op dag 75 jaar na de bevolen moord op Dr. Borms, toch bij deze hulde te betrekken hieronder de integrale tekst van de “grafrede”.

Met het brengen van 75 rozen naar de laatste rustplaats sluiten we deze actie af, maar niet zonder een woord van dank aan allen die tot het welslagen bijdroegen.

De actie maakt deel uit van een drieluik: deze 75 rozen, een Antwerpse stadswandeling in het spoor van de Aktivisten (waaronder Paul Van Ostayen) op vrijdag 4 juni, een bezoek aan de Antwerpse dodenakker Schoonselhof, op vrijdag 20 augustus.  

Jullie mogen uitkijken naar ons voorjaars- en zomerprogramma dat we zeer binnenkort gaan bekendmaken. 

Intussen: blijf gezond, en doe alles om gezond te blijven. 

Voor het provinciaal bestuur Seniorenforum Antwerpen,

Dirk Van Onckelen, voorzitter

Vlaamse vrienden hier aanwezig, en vrienden die hier niet kunnen zijn,

op deze 12de april, dag op dag 75 jaar na de moord op Dr. August Borms op Goede Vrijdag 1946, staan wij hier aan zijn laatste rustplaats met 75 rozen. 

De omstandigheden maken dat we hier slechts met enkelen mogen staan en dat het ook niet wenselijk is hier al te lang het woord te voeren.

Maar sta me toch toe om uit het boek “Trouw tot ter dood”, uitgebracht in 1978 ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Dr. Borms, Karel Dillen te citeren: 

“Hoeveel maal zullen wij Borms nog vermoorden…”

“Wij hebben Borms opnieuw vermoord, met elke toegeving aan België, met elk belgicisme, met elk neo-belgicisme, met elk verkapt belgicisme… 

Wij hebben Borms opnieuw vermoord, door de staatsgedachte, het zelfbestuur, de zelfbeschikking te verlagen tot parodie, karikatuur en hoon…

Wij hebben Borms opnieuw vermoord door de strijd, door het Vlaams-nationale strijdbeginsel zelf op te geven. “

Tot daar, vrienden, Karel Dillen.

Wij moeten hier vandaag niet met schaamte, noch met schande staan. Maar ook niet overmoedig of triomferend: evenzeer hier ongepast. 

Wij staan hier omdat wij het strijdbeginsel niet hebben opgegeven. 

Wij staan hier, dag op dag 75 jaar na de bevolen moord, omdat ook vandaag nog dat strijdbeginsel met staatsrepressie wordt bestreden. 

Vandaar dat we onze actie “75 rozen voor Dokter August Borms” ook hebben opgezet als steunbetuiging met hen die de komende dagen, de komende weken voor de repressierechtbanken moeten verschijnen: de kameraden van Voorpost, de jongeren van Schild & Vrienden. 

Alleen daarom al, omwille van een repressie zonder maat of einde, moeten we van deze onstaat af. En dat best voor 2030, zodat we geen feestje van 200 jaar Vlaamse melkkoe hoeven te vieren.

En gelijk moeten we ons blijven inzetten voor onze cultuur, voor onze beschaving. 

Want er is niet alleen het recht op een onafhankelijke Republiek Vlaanderen, er is ook het sluipend gif van het morele en spirituele nihilisme. 

Vandaag wordt de Vlaming door de media en door de hielenlikkers van de waan van de dag – en reken daarbij maar flink wat politici, maar ook leraars, acteurs, cultuurpausen en zelfs kerkleiders – voortdurend bestookt met schuldgevoelens en een schaamte over het verleden, de traditie en wat ons eigen is, en door sommigen zelfs over onze geaardheid.

Vrienden hier aanwezig, en vrienden die hier niet kunnen zijn,

We hebben niet tevergeefs op uw solidariteit met de militanten beroep gedaan!

Wij kunnen dan ook aan Dries Van Langenhove voor Schild & Vrienden als aan Luc Vermeulen, voor Voorpost, meegeven dat Seniorenforum Antwerpen hedenochtend uw boetefondsen gespijsd heeft, voor een totaal bedrag van 1670 euro,  bijeengebracht dankzij de gulle gift van vele senioren.

Bij de verdeling van dit totaal bedrag hebben we de voortdurende werking van “Huizen van Vlaamse solidariteit” laten doorwegen, wat ook de wens is van onze senioren die we voor hun gift uitdrukkelijk- hier aan dit graf, op deze herdenkingsdag – hartelijk danken. 

Tot besluit willen wij, senioren, aan jullie, militanten die voor de averrechtse rechters staan, nog deze opdracht van de romantische heel-Nederlandse dichter René de Clerq meegeven:

uit “Slaat met de daad”:

“Borms, uw beulen zijn de beulen, Van uw Vlaanderen, het mijn.

Wie met staat en baat kan heulen, Kan voor God geen Vlaming zijn. 

Recht nu de averrechtse rechters, Recht de voogden. Redt het volk.

Hou zee!

12 april 2021, Merksem