Ik ben volledig akkoord met de maatregelen van ‘social distancing’, ik blijf zoveel mogelijk in mijn kot, werk zoveel mogelijk van thuis uit en vind het niet meer dan logisch dat we niet met zijn allen in een restaurant of op café gaan kruipen.
Maar het kortzichtige favoritisme van onze huidige wanbeleidmakers loopt toch wel de spuigaten uit?

Een familiale meubelzaak moet gesloten blijven, maar we mogen wel in Hubo een tuinset halen.
De kleine zelfstandige fietsenwinkel blijft op slot, maar we mogen wel in Euroshop een nieuwe kinderfiets kopen.
De plaatselijke florist moet werkloos blijven, maar we mogen wel bij Eurotuin een boeketje scoren.
Terwijl de electrovakman de deuren dicht moet houden, kunnen we bij Carrefour wel een nieuw tv-toestel buitensleuren.
De computerspecialist mag geen laptop verkopen, Aldi zal er straks wel weer eentje in zijn folder hebben staan.
De speciaalzaak van kookmateriaal verzamelt enkel stof op de dozen, terwijl de grillplaten en barbecues in Lidl in promotie staan.
De verf- en behangwinkel mag geen advies meer geven, de verfpotten zorgen voor recordomzetten bij Gamma.
De kledingboetieks zien lijdzaam toe, terwijl het in Makro op de koppen lopen is in de ‘mode’afdeling.
Kan je in de speelgoedwinkel niet meer terecht voor een tijddodende puzzel, dan haal je hem toch gewoon in de Colruyt.

We kunnen dezelfde euro maar één keer uitgeven. Eens deze euro is bijgeschreven in de recordomzetten van de grote ketens komt hij nooit meer terug naar het circuit van de ruggengraat van onze economie : de kleine zelfstandigen.

Bovendien werkt het favoritisme iets in de hand wat we met zijn allen willen vermijden : concentratie van mensen. Want wie anders op gepaste afstand bij de kleine zelfstandige in de winkel staat, wordt nu geconcentreerd in de wachtrijen van de grote spelers. Nochtans zijn net onze kleinere oppervlaktes beter geschikt om eerst open te gaan en zijn deze zelfstandigen zeker niet minder bekwaam om passende maatregelen te laten respecteren door hun klanten.

Kortzichtig favoritisme van politici die enkel maar luisteren naar de krachtigste lobby zonder de gevolgen onder ogen te willen zien.
Lammetjes omdat wij als bevolking, gesust door brood en spelen, niet eens de ballen hebben om massaal te protesteren met de middelen die we hebben…

AL.